chod prawidlowy1

CHÓD PRAWIDŁOWY

Prawidłowy chód człowieka - seria cyklicznych, zmiennych ruchów kończyn i tułowia, powodujących w rezultacie przesuwanie się do przodu środka ciężkości ciała jako punktu wyznacznikowego; rytmiczne naprzemienne wytrącanie i odzyskiwanie równowagi w zmieniających się cyklicznie i następujących po sobie fazach podporu i przenoszenia w celu przemieszczania ciała ruchem postępującym w przód; jest czynnością złożoną i automatyczną, więc nie podlega świadomej kontroli i nie wymagająca skupienia uwagi

Prędkość chodu określana jest w praktyce fizjoterapeutycznej jako częstotliwość kroków na minutę; chód w wolnym tempie - 70 kroków/min.; chód w szybkim tempie - 130 kroków/min.; dorosły mężczyzna o standardowym wzroście 170 cm, idący z częstotliwością 130 kroków/ min., porusza się z prędkością ok. 4 km/h i ta szybkość jest określana jako średnia.

Cykl chodu - to czynności i ruchy wykonywane przez idącego pomiędzy kontaktem pięty z podłożem jednej kd i powtórnym jej zetknięciem się piętą z podłożem; podczas jednego cyklu chodu każda z kończyn dolnych przechodzi przez jedną fazę podporu i przenoszenia kończyny.

t

Środek ciężkości - w warunkach statycznych jest to punkt, w którym jeśli podeprzemy ciało to zawiśnie w równowadze (55% długości od podłoża).

Faza podporu - zaczyna się dla każdej kd w momencie zetknięcia się pięty z podłożem, a kończy w chwili oderwania palucha; 60% czasu cyklu chodu.

Składowe fazy podporu w odniesieniu do stopy:

1)    kontakt pięty z podłożem (IN1TIAL CONTACT - IC);

2)    „stopa płasko” (LOADING RESPONSE - LR) - cała powierzchnia stopy przylega do podłoża;

3)    pełne obciążenie, inaczej obciążenie właściwe (M1D-STANCE - Mst) - środek masy ciała znajduje się nad środkiem geometrycznym powierzchni styku stopy z podłożem;

4)    tzw. przetaczanie stopy (propulsja) - (TERMINAL STANCE - Tst) - jest to różnica czasu pomiędzy oderwaniem od podłoża pięty obciążanej kd i palców tej samej stopy; jednocześnie z zakończeniem propulsji, w momencie oderwania palucha od podłoża, kończyna kończy fazę podporu i rozpoczyna następną część cyklu;

5)    kontakt samego palucha z podłożem (PRE-SWING - Psw).

Faza przenoszenia - zaczyna się w momencie oderwania od podłoża palucha, a kończy w chwili zetknięcia się pięty tej samej kończyny z podłożem; 40% czasu cyklu chodu.

Składowe fazy przenoszenia:

1)    przyspieszenie (1NITIAL SWING - Isw) - sytuacja, w której kończyna znajdująca się z tyłu w stosunku do tułowia (zakroczna) przemieszczając się do przodu w płaszczyźnie strzałkowej „goni” ciało;

2)    przenoszenie właściwe (MID-SWING - Msw) - sytuacja, w której oś poprzeczna stawu skokowo-goleniowego znajduje się w płaszczyźnie czołowej głównej ciała; w tym momencie, ze względów funkcjonalnych, poprzez zgięcie w poszczególnych stawach, przenoszona kończyna jest „najkrótsza”;

3)    hamowanie (TERMINAL SWING - Tsw) - sytuacja, w której po wyprzedzeniu tułowia następuje zwolnienie tempa ruchu kończyny ku przodowi i przygotowanie jej do przejęcia masy ciała; podczas tej fazy kd znajduje się w wykroku (podfaza wykroczna).

Faza podwójnego podparcia - sytuacja, w której kończyna zakroczna (podporowa) jeszcze ma kontakt z podłożem poprzez przodostopie i paluch, a kończyna wykroczna (przenoszona) już zetknęła się z podłożem; czas trwania tej fazy jest zależny od szybkości chodu im jest większa, tym faza ta jest krótsza i odwrotnie.

Wyznaczniki chodu prawidłowego

1)    Wyznacznik pierwszy - ruchy boczne miednicy.

Określa konieczność bocznych przemieszczeń miednicy w czasie chodu, wynikających z naprzemiennego obciążania kkd. Miednica podąża w stronę kd podporowej. Wielkość wychyleń bocznych miednicy jest osobniczo różna. Ruchy te łączą się z rotacją miednicy i obniżaniem jej połowy.

2)    Wyznacznik drugi - pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej.

Określa ustawienie miednicy i obu stawów biodrowych w płaszczyźnie czołowej w sytuacji, kiedy jedna z kkd znajduje się w podfazie obciążenia właściwego, a druga jest przenoszona. Miednica ustawia się lekko ukośnie, opadając w stronę kd przenoszonej, wskutek czego w stawie biodrowym kd podporowej następuje