Rysunek 6. Kształt krzywej rozkładu nonnalnego zależy od rozrzutu wyników analiz, np. od odtwarzalności wewnątrzlaboratoryjnej. Słaba odtwarzalność daje duże odchylenie standardowe, a odpowiadająca krzywa rozkładu jest szeroka (po lewej). Jeśli odtwarzalność jest dobra, odchylenie standardowe jest małe. a krzywa rozkładu normalnego jest wąska (po prawej). Położenie maksimum określa poprawność analizy: w pierwszym przykładzie (po lewej) wartość średnia pokrywa się z wartością prawdziwą. W przykładzie po prawej wyniki są systematycznie zaniżone (x jest wartością średnią, a T jest wartością prawdziwą lub wartością odniesienia; bias jest różnicą x-T).
Jeśli wyniki mają rozkład normalny, to wartość średnią x określa położenie maksimum krzywej (Rysunek 6). Kształt krzywej określa rozrzut poszczególnych wyników, wyrażony przez odchylenie standardowe, s.
Na podstawie rozkładu normalnego można obliczyć teoretyczny rozrzut wyników wokół wartości średniej, patrz Rysunek 7. Około 95% wszystkich wyników znajduje się w zakresie wartość średnia ± dwa razy odchylenie standardowe, a 99,7% wyników - w zakresie wartość średnia ± trzy razy odchylenie standardowe. Te właściwości krzywej rozkładu normalnego wykorzystuje się do tworzenia kart kontrolnych.
Gdy klientowi przedstawiamy odtwarzalność wewnątrzlaboratoryjną, to na ogół podajemy tę wartość z przedziałem ufności 95%, tj. z ± dwa razy odchylenie standardowe. Oznacza to, że średnio około 19 wyników z 20 znajduje się w tym zakresie. Przedział ufności 95% jest również często wybierany wówczas, gdy klientowi podaje się rozszerzoną niepewność pomiaru, która wynosi ± dwa razy wartość niepewności standardowej w przypadku pomiarów chemicznych.