Clipboard07

I Kila (iues. zyphth:) 25

Kila późna

Kontrola po leczeniu kiły późnej, czas i częstość badań muszą być zawsze ustalane indywidualnie w zależności od obrazu klinicznego oraz wyników badań serologicznych.

Postępowanie u dzieci urodzonych przez matki, które przeszły zakażenie kiłą

Leczenie u noworodków należy zastosować niezwłocznie, jeśli u matki rozpoznano kiłę i rozpoczęto leczenie w II połowie ciąży lub też po porodzie.

Dziecko leczy się profilaktycznie, jeżeli matka była leczona przed ciążą, lecz wykazuje jeszcze dodatnie odczyny serologiczne bądź gdy rozpoczęła leczenie dopiero w I połowie ciąży.

Dziecko wymaga obserwacji klinicznej i jednorazowej kontroli serologicznej po 6 miesiącach od urodzenia, gdy matka była leczona przed ciąża., lecz me zakończyła pełnej obserwacji po leczeniu, a w czasie ciąży odczyny serologiczne były ujemne.

Interpretacja odczynów serologicznych

Surowiczoopomość bądź dodatnie odczyny serologiczne lub wysokie miano odczynów ilościowych po zastosowaniu leczenia przeciwkiłowego utrzymuje się przez okres me krótszy niż 6 miesięcy w kile wczesnej. W kile utajonej i w kile późnej dodatnie odczyny serologiczne mogą być obecne nawet pizez kilka lat lub przez całe życie mimo dostatecznego leczenia. Przyczyny zjawiska surowi-czoopomości pozostają niewyjaśnione. U chorych tych należy przeprowadzić badania wielospecjali-styczne, łącznie z badaniem płynu mózgowo-rdzeniowego.

Nawrót serologiczny ma miejsce wówczas, gdy powtórnie wystąpiły' dodatnie odczyny serologiczne, które uległy negatywizacji lub obserwujemy wyraźny wzrost ich miana po pierwszym obniżeniu pod wpływem leczenia. W takich przypadkach wskazane jest wykonanie szczegółowych badań klinicznych i epidemiologicznych (powtórne zakażenie) oraz podjęcie decyzji co do ponownego leczenia. które powinno być bardziej intensywne od pierwszego (2 kuracje penicylinowe).