Clipboard05

I Kila (lue:. ąphilis) 21

kiły. Rodzaje swoistych przeciwciał, ich miano oraz natężenie reakcji odzwierciedlają czas trwania i przebieg zakażenia kiłowego.

Czułość odczynów serologicznych w kile

Kila I-rzędowa

Czułość odczynów serologicznych: VDRL, TPHA czy ELA. w kile I okresu pozostaje w granicach 7O-S0%. Dodatni wirnik VDRL powunen być potwierdzony przez odczyn FTA-ABS lub test swoisty wykrywający przeciwciała w klasie IgM. Diagnozę można również ustalić na podstawie wykrycia żywych krętków w badaniu mikroskopowym w ciemnym polu widzenia.

Kila Il-rzedo^a

W kile II okresu czułość odczynów serologicznych teoretycznie powinna wynosić 100%. Wyniki odczynów klasycznych mogą być jednak fałszywie ujemne z powodu tzw. reakcji prozonalnej (the prozone phcnomenoń). Zjawisko to jest związane z hamowaniem aglutynacji spowodowanym wysycemem miejsc antygenowych pizez nadmiar przeciwciał. Po rozcieńczeniu surowicy otrzymuje się wyniki dodatnie. Reakcja ta występuje u około 1-2% chorych z kiLą wtórną i jest szczególnie często spotykana u osób z zakażeniem wirusem HTV.

Kila późna lub utajona

Odczyny klasyczne są ujemne u około 30% chorych. Wszystkie testy krętkowe wykazują natomiast 100% czułości.

Tabela I. Najczęściej stosow ane odczyny kilowe

Narwa testu	Zasada	Antygen
Odczyny klasyczne YDRL USR	odczyn khczkujący	kardiolipina
	odczyn klaczkujący	kardiolipina - chlorek choliny
Odczyny krętkowe FTA	odczyn mununofłuoresc encj i pośredniej	krętki blade utrwalone na szkiełku podstawowym
FTA-ABS	jw. ze wstaną absorpcją surowicą- ultraso-	krętki blade utrwalone na szkiełku podsta-
	natem krętków Reitera	wowym
FTA-ABS-IgM	jw.. z zastosowaniem surowicą- przeciw	krętki blade utrwalone na szkiełku podsta-
	IgM	wowym
TPHA	odcząn biernej hemaglutąnacji	krwinki barana ©płaszczone ultrasomtem kre&ów bladych
TPI	odczyn unieruchamiania krętków- w obec-	zvwe krętki blade w pożąwce Nelsona
	ności dopełniacza	i Mayera

6. Leczenie kiły

Najbardziej skutecznym lekiem w leczeniu kiły jest penicylina. Jako foimę podstawową stosuje się penicylinę prokainową, a w przypadkach gdy są problemy z codziennym wstrzykiwaniem - penicylinę benzatynową. Postacią leku pozwalającą na uzyskanie wysokiego stężenia we krwi i tkankach, zalecaną w kile układu nerwowego, jest wodny roztwór penicyliny krystalicznej podawany we wiewach kroplowych dożylnie. W razie niemożności zastosowania penicyliny (uczulenie!) podaje się erytromycynę lub tetracykliny. W Polsce obowiązują zgodnie z zaleceniami Instytutu Wenerologu (IW) z 1974 r. określone dawki penicyliny.

Kila nabyta I-rzędowa

Zaleca się 1 200 000 j. penicyliny prokainowej dziennie domięśniowo przez 20 dni (łącznie 24 000 000 j.) hib 7 wstrzyknięć penicyliny benzatywnej (pierwsza dawka 2 400 000 j., a następnie po 1 200 000 j. w odstępach 4-dmowych. łącznie 9 600 000 j.).

Kiła nabyta II-rzędowa (wczesna i nawrotowa)

Zaleca się 1 200 000 j. penicyliny prokainowej dziennie domięśniowo przez 30 dni (łącznie 36 000 000 j.) lub 9 wstrzyknięć penicyliny benzatynowej (pierwsza dawka 2 400 000 j., a następnie po 1 200 000 j. co 4 dni. łącznie 12 000 000 j.).

Kiła utąjona wczesna (do 2 lar od zakażenia)

Zaleca się leczenie takie jak w kile II-rzędowej.

Leczenie profilakty czne (epidemiologiczne) kontaktów kiły wczesnej

Zaleca się 1 200 000 j. penicyliny prokainowej dziennie domięśniowo przez 10 dni (łącznie 12 000 000 j.) albo 5 wstrzvkmeć penicyliny benzatynowej w dawce 1 200 000 j. co 4 óm (łącznie 6 000 000 j.).

Kiła późna (utąjona i objawowa skóry, błon śluzowych, kości, sercowo-naczyniowa i narządów wewnętrznych)

Zaleca się 1 200 000 j. penicyliny prokainowej na dobę domięśniowo przez 30 dni. bądź penicylinę benzatynową w dawce 1 200 000 j. co 4 dni przez okres 40 dni. Powtórzenie leczenia zależne jest od wyników kontrolnych badań specjalistycznych.

Kila układu nerwowego

Leczenie polega na podawaniu penicyliny krystalicznej dożylnie 12-24 min j. dziennie w dawkach 2—1 min j. co 4 godziny przez okres 14 dni lub penicyliny prokainowej w dawce 1 200 000 j. dziennie domięśniowo oiaz probenezidu w dawce 500 mg 4 razy dziennie doustnie przez 14 dni. Leczenie to możn3 uzupełnić poprzez kontynuację terapii penicyliną benzatynową w dawce 2 400 000 j. co 7 dni przez 3 kolejne tygodnie.

Leczenie kobiet ciężarnych

W czasie ciąży, niezależnie od dawki penicyliny ustalonej zgodnie z rozpoznaniem, istnieje wskazanie do zastosowania w drugiej połowie ciąży 20-dmowego leczenia profilaktycznego. Prowadzi się je u wszystkich kobiet ciężarnych, u których rozpoznano kiłę i wdrożono penicylinę przed ciążą.

Dawka dobowa penicyliny: 1 200 000 j. przez 20 dni w pierwszej połowie dąży. Leczenie to można powtórzyć w drugiej połowie ciąży.

Kila urodzona

Wczesna - w pierwszym roku życia stosuje się penicylinę krystaliczną w 2 dawkach dobowych, zależnych od wagi ciała. W drugim roku życia podaje się penicylinę prokainową 300 000 j. na dobę przez 15 dni.

Późna - dawka dobowa penicyliny prokainowej 600 000-1 200 000 j. zależnie od wieku i wagi przez 30 dni.

Leczenie w przypadku uczulenia na penicy linę

W przypadku uczulenia na penicylinę należy podać erytromycynę 1 g na dobę w 4 dawkach podzielonych w ciągu 20 dni. Nieco gorsze wyniki uzyskuje się po leczeniu tetracykliną (20 dni. 4 razy na dobę 0,25 g) lub doksycykhną (20 dni 2 razy na dobę 0.1 g). Tetracykliny i doksycykiiny me można stosować u ciężarnych i dzieci.