cw 161

Ćwiczenie 16

Dynamika pręta wywołana siłami tarcia

16.1.    Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie zmiany współczynnika cia w funkcji prędkości względnej poślizgu.

16.2.    Podstawy teoretyczne

Do badania rozważanych w ćwiczeniu drgań własnych wykorzystane nie stanowisko laboratoryjne przedstawione na rysunku 16.1. Składa z dwu obracających się z jednakową prędkością, lecz w przeciwne stz krążków (2) i (3) oraz znajdującego się na tych krążkach jedno i sztywnego pręta (I) wprawianego w ruch siłami tarcia.

Niech masa pręta wynosi m, a jego oś Ox pozostaje prostopadła dc każdego z krążków. Środki krążków leżą na prostej poziomej O1O2 w c; głości O1O2 = 2Z. Pręt wprawiony jest w ruch poprzez siły tarcia powsta; w punktach jego styku z krążkami. Siły te są proporcjonalne do nacisku na krążki i zależą od współczynnika tarcia pomiędzy prętem a krąż Przyjmijmy na początku stały współczynnik suchego tarcia /z w

X ..

Rys. 16.1. Schemat badanego układu mechanicznego w dowolnej chwili czasu

X