CCF20130525009

STRESZCZENIE

Układ szkieletowy rozwija się z mezenchymy, która wywodzi się z warstwy mezodermainej zarodka oraz z grzebienia nerwowego. Niektóre kości, np. kości płaskie czaszki, powstają wskutek kostnienia na podłożu błoniastym lub łączno-tkankowym, tzn. że komórki mezenchymatyczne przekształcają się bezpośrednio w osteoblasty (ryc. 9-2). W większości kości, takich jak kości długie kończyn, mezenchyma ulega jednak najpierw zagęszczeniu, a następnie wytwarza model chrzestny przyszłej kości (ryc. 9-10). W takim modelu chrzęstnym pojawiają się punkty kostnienia i tkanka kostna stopniowo zastępuje chrząstkę podlegającą zmianom degeneracyjnym (kostnienie na podłożu chrzęstnym).

Kręgosłup oraz żebra rozwijają się ze sklerotomowych części somitów. Kręg powstaje ostatecznie ze zlania się zagęszczonej części doogonowej połówki jednego sklerotomu z częścią dogłowową sklerotomu, leżącego poniżej (ryc. 9-13).

■Ijfh. Pochodzenie czaszki jest złożone, ponieważ składa się ona z mózgoczaszki (neurocranium) i trzewioczaszki (viscerocranium), a każda z tych części zbudowana jest z kości powstałych zarówno na podłożu błoniastym, jak i na podłożu chrzęstnym (ryc. 9-2 do.9-4).

W układzie szkieletowym pojawia się bardzo dużo anomalii, w tym w obrębie kręgosłupa (rozszczep kręgosłupa), w obrębie czaszki (rozszczep czasaki, cranios-chisis i zwężenie czaszki, craniostenosis) i twarzy (rozszczep podniebienia).

Poważne zniekształcenia, kończyn należą do rzadkości, ale pojawiały się one często u dzieci matek zażywających podczas ciąży lek działający przeciwwymiot-me i uspokajająco — Thalidomid.