Wskazów ki do zadania 1.2.
Silę uciągu konieczną do zerwania dłużycy na urządzeniu pomocniczym obliczamy
wzoru:
gdzie:
P„ - siła uciągu w kN,
Cj^lęi^^ęjtinjądzcnia pomocniczego w kN,
O - ciężar dłużycy w kN,
fi - współczynnik tarcia dłużycy o podłoże,
f - współczynnik oporów toczenia dwukółki,
(X - kąt pochylenia terenu w stopniach, k - współczynnik rozkładu ciężaru dłużycy.
Przyjąć, że pizy zrywce półpodwieszonej za odziomek k = 0.6, przy zrywce półpodwieszonej za wierzchołek k « 0.4, przy zrywce podwieszonej k * 1.0.
Zadanie 13. Wyznaczenie wielkości jednorazowego ładunku zrywanego przez sprzężaj konny
Wyznaczyć maksymalny ciężar ładunku Q w kN zrywanego parą koni przez wleczenie i za pomocą dwukółki w różnych warunkach pracy, przy ciężarze konia Gą [kN], ciężarze dwukółki Gp [kN], współczynniku oporów zrywki f„ współczynniku oporów przetaczania dwukółki f, współczynniku tarcia dłużycy o grunt f, i kącie pochylenia terenu a [°]. Przy zrywce półpodwieszonej przyjąć, że na urządzenia pomocniczym umieszczony jest odziomek zrywanej dłużycy (k = 0.6). Obliczenia przeprowadzić dla sześciu wariantów uzależnionych od warunków pracy koni (patrz tabela 1.1).
Na podstawie wykonanych obliczeń określić, który ze sposobów zrywki jest bardziej korzystny i czym jest to spowodowane.
Wskazówki do zadania 13.
Wielkość jednorazowego ładunku przy zrywce przez wleczenie parą koni w dół stoku określa wzór:
^ P„,+2Gttg a
W przypadku zrywki w dół stoku za pomocą dwukófld wielkość jednorazowego ładunku dla pary koni określa wzór: