DSC00971 2

Kształtowanie terenu

PRZED KJttOżEMEM WSTALACJt ora/, nawierzchni trzeba wykonał niezbędne zmiany w ukształtowaniu terenu. Możemy na przykład zaplanował basen kim fermowy albo parking, co wymaga szeroko okrojonych prac ziemnych. Pod< zas prac nad wykonywaniem poszczególnych elementów f«ro*l» rnofdi być t(rwależ, potrzebne większe lub mniejsze wykopy bądź nasypy,

I ImiejętniAć graficznego przedstawienia len nu za pomocą poziomic może się przydać. Na stronie 177 wyjaśniłem. Jak obliczać niewielkie zmiany wysokości terenu, teraz omówię to szerzej.

POZIOMY I POZIOMICE

Praktycznie nie ma idealnie płaskiego miejsca. Wysokość bezwzględną terenu mierzy się od poziomu zero—/ego,, jakim jest poziom morza. Na mapie wyst/-kości wyznacza jaj pozkmke. Poziomica to łima która łączy wszystkie punkty mające tę samą wys>k'Ać bezwzględną, kobofy ziemne, na przykład niwelacja gruntu pod p^rxljazd żm*j kort tenisowy, to zmiana przebiegu poze/tmc

?OP|A* ft22JOMU Zanim zaczniemy rAztcy ziemne warto óowiedzteż się. Jak przebiegaj poziomice Im większy spadek terenu, tym więcej pracy P^y mwełacji gruntu. Jeśli wspóP P>acujesz z architektem. może 'kazać się. że rgJpowiedrśe pomiary zostały już wykonane Jedi nie. należy zamówić u ■/.rozety pomioty wyv/fcości wybranych płT.k-ćo. -/,■ ogr/Jzie, przyjmując za poziom odniesienia Jak;i stały J***h na przykład próg domu. .’*» -s/y.tych fz/miatćm wy-' ‘‘-Uatrry pozkmtk e

Punkty na te) «armef

ttAitwafte na Uj kamą pfć>#ą. Uf/Ą h&r/)ęffi

ZOtiiU , y/,

w)/iUłt«B jtfkt r/jjp/anmy tra n+fn/tr/a ku)*,

<*n/0/*Z prtMycf, ?:*/. ff/Ut0 tf/MfP. -y p/Z/S/r/j ptr/iftfS/y, V/ '/tyfniHtótfte) r/(j

PPOSTE ĆV/ICZtfilE Im bliżej na mapie są położone kolejne poziomice, tym większy spadek terenu. Aby lo zrozumieć, wykonaj ćwiczenie.

Poziomice na planie oporządźmy plan wyniesienia, zaznaczając na nim kolejne j/o ziomice, które będą ozna' zać zmiany wysokości to 0,5 m. Narysujmy linię v/ poprzek wynie--sienią, aby sjzitządzM przekrój.

Poziomice na przekroju Poniżej plami narysujmy kilka linii równoległych, t/idau/nytb od siebie o taką samą odieg^Ać w skali, co po/Mrtnit e na planie, Następnie zrzutujmy punkty przecięcia ptrziomk z linią przekroju na odpowiednie proste,

< A/fazują' '■ poszc zegółne pOżk> my gruntu. Po p<Aąt zeniu tych punktów, (Atzyrnujemy przekrój syymewma Możemy wówczas zrmerzyć kąt nachylenia stoku. Zauważmy przy tym. że jeżeli rozsuwamy pfZ/kzmice, zthnuyt/atfiy \ nachylenie w ku, co ma duże znaczenie w praktyce IzA/rymł f/r/yktadem jest koszenie — jeśli nachylenie sfku przekracza V/*, 3 nie rntZ/na używać kosiarki.

ZMIAMA MZL fHWU fp0QMJC

'.j.»''/)iiijiny teru z mytĄel n nuszytn

' WX \'/,)r fu fal O fil//'<;<!//‘I, I fZ/

krytej \urz.knntt utnI, z-z/ju-/// z-u y ^lA\ |'"•( \z Ąi/z/iiiy nu ■ u j>n tnyMmy.iuk zinhnU y h f,izz-f/k'y„ innymi ■-Am/y nk*/iutu**AnU' lere. nu, uhy zlnid'r//;i/ lUry/zIrty \//\ pt/zi i z.y te'/, ścieżkę /untun/iwmy ń<; Ukw, y/i/Ae z    nu <\<,/>■

Z’uy,/•■!n> fxzzAotrlk, nu\e'zy ■//(•‘■.pr/eć kutf*; murkiem 'if/irn wym,

'■tiirunny •pntwtkaty tMMefyc* i firiitektiiwjry ferzennyi <kAt->/unr, *• „„nu, _x,_tmutiy.,_r.

ZflTT} T^,,H Ma*

| Kfr/fif U/zA/U f.-Ą ■//;, y/ .

■// ten .y*/k, Z‘a%z /■HA/unym /    /zenem u*,

fifzywi/zemem /*■„*

4*by y.,A_My*

rny M fzite/Wtne    _/A_

kz rf* zetttn yk/A ze ■■ ?...■ > ~*'Af'A«ny Me,, aby aj u nu e

flSMttk

<\/ef, byty zzyjzhy / ye.zemiuu "" 'enenrujmy zetem ,_Ar/-n**eY/eb _A)t,, \u,zemwe 0"v meu-f. /fi,,, l

-z , zu.    Z'    n

z~Ur» _Az .Z~    ‘^nĄ *****¥ '

fwrm-AZ    Zną -./"Ussj

/n„A„_A ter/i,*,,!,

ZJzMut i., ztmet^itr, jty z, finek*** ba*** yefiee^, i Ze me ffewrtśa Ze-Tr.ee, / -wjM,, pt** wykuirzymttrei -U, n+zyt/r* Y’rfe*nee wy. fuuY/Ąee , nte z> *ujĄy zmte nintte t&żtit&t* um*nt* utfem . ■ *■/* ₍ p/r/ja&fa

/Aten, <_A\re tyny,

en/Uirny fr*rVh*% Ynwmut ft/efln /Itttoełrle I r yeZPune ~/t I łl Ztęitie- uZytz/ ot$ t**re/eree    *t\//

■/. Iew»| <*emy

fruwntk •'/ yiznunte ttez inwebeM ten tiuiztiik tz/tby tu stiJtUj ttttę&zy yrzenne zim '/ u

«/

teeeaem »nm -.

«