DSC02102

wyeliminowanie robót strzelniczych, dające lepsze utrzymanie strop_u większą trwałość wyrobisk oraz poprawiające warunki bezpieczeń’ dostosowywa •twa,    v.yjll logicznych i f

zwiększenie bezpieczeństwa pracy przez pracę w przodkach, którym, gowych. kolej otaczające skały nie zostały naruszone robotami strzelniczymi. tego typu kon

Tablica 1

Pod względem efektów ekonomicznych przy zastosowaniu kombajnów Najlepszą i ogiągu się mniejsze koszty drążenia chodników, głównie dzięki większemu ściernym, do j postępowi, większej wydajności oraz mniejszym kosztom utrzymania wyro- ^m®^{to Z,e}. *? bisk. Do dalszych korzyści wynikających z zastosowania kombajnów zaliczyt ^{m owvc} ■ I‘ należy szybkie udostępnienie frontu eksploatacyjnego, lepsze planowani* robót I lepsza wykorzystanie maszyn.    ' .1.

Do niedogodności pojawiających się przy wprowadzaniu kombajnów należy zaliczyć:

—    duży koszt inwestycyjny, wymagany wysoki stopień kwalifikacji obsługi,

—    zagrożenia od hałasu i drgań,

FREZUJĄC! URABIAJĄCE PRZEKK03 STO

—    duże zapylenie i konieczność jego zwalczania, zwiększone zagrożenie pożarowe, wynikające z zastosowania olejów mineralnych,

wzrost temperatury w wyrobiskach.

1.3. KLASYFIKACJA KOMBAJNÓW CHODNIKOWYCH

W naszym nazewnictwie nazwa kombajn chodnikowy obejmuje zasadniczo wszystkie maszyny zespołowe do wykonywania wąskich wyrobisk typu korytarzowego, niezależnie od konstrukcji i sposobu pracy. W jednej z wielu stosowanych klasyfikacji kombajnów chodnikowych przyjęto jako kryterium podziału wytrzymałość urabianej skały.

W tej klasyfikacji kombajny do wykonywania wąskich wyrobisk po-j dzielono na dwie zasadnicze grupy:

- na kombajny dla węgla i skał o wytrzymałości do około 120 MPa —I •kał najczęściej towarzyszących pokładom węgla, na kombajny dla skał o wytrzymałości powyżej 120 MPa.

Rozważając ten podział trudno właściwie mówić o bardzo ostrych,] granicach rozdzielających kombajny, bowiem w zależności od lokalnych! warunków górniczych, kombajny przewidywane do węgla mogą osiągać' również dobre wyniki i w skałach o większej wytrzymałości. Niemniej-kombajny drugiej grupy, zwane często kombajnami tunelowymi, wyróżniają się od innych swoją budową. W stosowanej w nich metodzie urabiania odstąpiono od skrawania skały, zastępując ją znaną w wiertnictwie metodą kruszenia skały krążkami, tarczami lub tzw. gryzami swobodnie obracającymi) się pod dużym dociskiem. Kombajny tego typu to maszyny bardzo ciężkie,' I 8 bardzo kosztowne i o ograniczonym zastosowaniu. Bardzo często są----1