DSC05097

Z wyjątkiem zawodów sportowych nie ma obiektywnych kryteriów oceny, aby zakwalifikować wynik osiągnięty podczas wspinaczki. Istniejące stopnie skali trudności są zaledwie punktami zaczepienia, a nie definitywną podstawą do oceny. Przyznanie danego stopnia trudności jest decyzją czysto osobistą pierwszego zdobywcy. Jest ono tylko propozycją i dopiero następni potwierdzają ją lub spro-stowują. Pierwsze zdobycie porównuje się z innymi drogami o podobnym

charakterze, których stopień trup ści już potwierdzono.

Przy ustalaniu kryteriów oceny p-rze się przede wszystkim pod uwao wielkość chwytów i stopni, struktur ściany, stromiznę, położenie drogi ora^ stopień trudności poszczególnych chwytów (przebiegów ruchów).

Kryteria te są zależne od rodzaju skały. W niektórych krajach, jak w Anglii, przy ocenie odgrywają rolę wymogi psychiczne, tzn. ryzyko dalekich odpadnięć z powodu mniejszej liczby i gorszych możliwości asekuracji oraz ryzyka odniesienia obrażeń podczas odpadnięcia. Wymogi te wyrażone są w postaci stopnia E, cyfra arabska wyłącznie oznacza techniczny stopień trudności wspinaczki.

122

Porównam© skali trudności

UIAA	Francja	USA	Anglia
VH	6a	5.10a	5b	E2
VII-		5.1 Ob
VII	6b	5.10c	5c
VII+		5.10d
VIII-	6c	5.11a		E3
VIII	7a	5.11b 5.11c	6a
		5.11d		E4
Vlll+	7b	5.12a	6b
		5.12b
IX-		5.12c		E5
IX	7c	5.12d
IX+		5.13a	6c
		5.13b		E6
X-	8a	5.13c
X		5.13d	7a
x+	8b	5.14a		E7
XI-		5.14b

Australia

19

20 21 22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

podczss wspinaczki punkty oparcia dla posuwa-'Tsię dyktuje tylko naturalna struktura powierzchni skały

przez to po części powstają waha-^ ocenach w poszczególnych kra-i¹'^ początkujący powinien bardzo Etycznie oceniać dane dotyczące opnia trudności drogi. Ocena ta jest ⁵dywidualna, zależna od wspinaczy 1*1 te9°^też P^owo^^u była zawsze przedmiotem zagorzałych dyskusji i z pew-[Jością w przyszłości to się nie zmieli

Reguły_

Aby podczas wspinaczki zapewnić możliwie obiektywne porównanie wyników, nieodzowne są pewne reguły. Wspinaczka skałkowa jest dyscypliną sportu, w której każdy ma możliwość być szczęśliwym na swój sposób, bez konieczności trzymania się określonych norm. Ale wtedy, kiedy każdy chciałby porównać i zakwalifikować swe umiejętności, należy trzymać się ustalonych reguł gry. Są one proste, wyraźne i czyste. Nie są one nam przypisywane przez dalekich od praktyki funkcjonariuszy. Wspinacze sami zdefiniowali je w miarę upływu czasu.

Podstawą jest najważniejsza defi-niq'a wspinaczki skałkowej, która brzmi:

Tylko naturalna struktura powierzchni skały daje punkty oparcia dla dalszego posuwania się. Środki techniczne jak lina, karabińczyk i haki, służą tylko do asekuracji w przypadku odpadnięcia. Nie wykorzystuje się ich ani jako punktu oparcia, ani jako stanowiska wypoczynkowego podczas wychodzenia ścianą.

Celem każdego wspinacza powinno być całkowite opanowanie stopnia trudności. Wspinacz osiąga to nie wtedy, kiedy pokona raz drogę o tym stopniu trudności bez odpadnięcia w pierwszej próbie, lecz dopiero wtedy, kiedy pokona wiele dróg o danym stopniu trudności na różnych rodzajach skał o różnym charakterze.