JO. a). Pamiętając o tym, że wszystkie kombinacje leżące na tej samej krzywej obojętności są dla pani Anny tak samo użyteczne, wystarczy podstawić do wzoru UC(Ś, G) = 2QŚ + 3QG daną kombinację (2S, 5G), stąd mamy UC(Ś, G) — 2*2+ 3- 5 = 4 +15 = 19
b). Inne kombinacje, które są tak samo użyteczne jak kombinacja (2Ś, 5G), muszą spełniać równanie 19 = 2QŚ + 3QG , przykładowo: UC = 19: (1Ś; 5, 66G), (2Ś; 5G), (8Ś; IG), (6,5Ś ; 2G)
c). Po wymianie pani Anna będzie posiadała kombinację (4Ś, 2G), do której przy niezmienionej funkcji użyteczności całkowitej będzie przyporządkowana wartość UC = 2 • 4 + 3 • 2 = 8 + 6= 14, tym samym będzie mniej użyteczna niż kombinacja (2Ś, 5G) ~ UC = 19, a zatem pani Anna będzie bardziej preferowała starą kombinację niż nową.
d). Po wymianie zaproponowanej przez sąsiada pani Anna będzie mogła konsumować kombinację (1S, 8G), której użyteczność całkowita będzie się równać UC = 2 • 1 + 3 • 8 = 2 + 24 = 26. Tym samym nowa kombinacja będzie bardziej preferowana niż kombinacja oferowana przez koleżankę pani .Anny, ale także będzie lepsza niż kombinacja wyjściowa.