Dzielę wykres parcia na figury proste jak na rysunku nr 2. i liczę ich pola P oraz odległości h od ich środków ciężkości do punktu 0 będącego środkiem fundamentu
(podstawy) ściany oporowej. P, c„|lrlm |
h, 3.7-m |
P«8.22McPnl.4nvl m P, = 11.51 kN |
h.=3.7m 1.4-m ł 1 1.4 m h = 3«m 1 2 1 |
p2 J'lca2 eni)‘lrlm |
h, 3.7-m 1 , ^ 1 1 , 1 3 1 |
P s1 (14.141 kPa 8.221 kPn)1.4 m I m P. - 4.144 kN 2 2 |
h*3.7m 1.4-mi *1.4 m h. = 2.767*m 3 |
P3 ^ca3l2lm |
i,3 ijtiij |
P ss1 4.608 kPa l.09 nvl m P, = 2.511 kN 3 2 |
li =1.2 Im 1 1.09-m h = l.573*m 3 3 |
P4 ca3“I3*lm |
”, 2'3 |
p B4.608 kPa l.21 m l m P. = 5.576 kN 4 M |
I, = ‘ 1.21 tn h *0.605«m A 2 |
1’s «a3)'l31'm |
h5 ' .3 5 3 |
l> = 1 (18.954 kPa 4.608 kPn)1.21 m l m P5 = 8.681 kN 5 2 |
h = ' 1.21 m II5 = 0.403*m 5 3 |
Wypadkowa parcia jest suma pól poszczególnych figur prostych utworzonych z V parcia
5
E V P i - I
,. *12.06 kN i 4.342-kN i 2.632>kN i 5.844 kN . 9.107-kN
I . 32.422 kN