DSCF5420

DSCF5420



3. Żyto


139


Hi


V


nk{)


%A

®w


!ilaCż|


H

%


diploidów z tetraploidami — są niezdolne do życia już w zarodku, a tworzące się ziarniaki obumierają niedługo po zapłodnieniu.

Systematyka botaniczna żyta nie została jednoznacznie ujednolicona. Stąd w literaturze spotyka się rozbieżne informacje o liczbie gatunków, podgatunków i odmian botanicznych. Najczęściej w rodzaju żyto (Secale) wyodrębnia się cztery gatunki (tab. 3.1): żyto górskie (Secale montanum Guss.), żyto łamliwe (Secale fragile M.B.), żyto afrykańskie (Secale africanutn Stapf.) i żyto zwyczajne (Secale cereale L.). W klasyfikacji taksonomicznej żyta uwzględnia się cechy morfologiczne roślin, a zwłaszcza stopień łamliwości osadki kłosowej - od zawsze łamliwej u form dzikich do zupełnie niełamliwej u żyta uprawnego, a także wielkość plew, barwę i omszenie kłosa, jego zbitość oraz rozgałęzienie.


Tabela 3.1. Systematyka rodzaju Secale

Gatunek

Podgatunek

Odmiana botaniczna

Żyto górskie Secale montanum Guss.

Żyto łamliwe Secale fragile M.B. Żyto afrykańskie Secale africanum Stapf.

ssp. anatolicum Boiss. ssp. vavilovi Grossh.

Żyto zwyczajne Secale cereale L.

ssp. ancestrale Żuk.

var. spontaneum Żuk. var. afganie urn Var. var. articulatum Vav.

ssp. segetale Żuk.

var. asiaticum Vav. var. subarticulatum V av.

ssp. cereale Żuk.

var. yulgare


toin


Wl;

Bi,

ty moą 3Popocfe:

I niżlep •udestó

'warp® ak cii dxp‘

Żyto górskie (pastewne) — Secale montanum, zwane też krzycą ma niewielkie 1 znaczenie uprawne. Gatunek ten dzieli się na dwa podgatunki: ssp. anatolicum i 1 ssp. vavilovi, różniące się trwałością. Podgatunek anatolicum jest formą wielolet- | nią morfologicznie zbliżoną do żyta zwyczajnego, z którym łatwo się krzyżuje.

$ Krzyżówki tych gatunków nosiły dawniej w Polsce nazwę żyta świętojańskiego, H uprawianego na cele pastewne na słabych glebach w terenach górskich. Krzyca charakteryzuje się długą słomą zakończoną długimi i wąskimi kłosami o łamliwej 1 osadce i niewymłacalnym, drobnym ziarnie. Wykazuje silną krzewistość oraz zdolność do odrostu po skoszeniu. Natomiast ssp. vavilovi jest jednoroczną formą pa-1 stewną.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC03431 2 wspomnianych jedenastu gatunków wyróżnił: 5 diploidów, 2 tetraploidy, 1 hexaploid i 3 okt
hist002 I.Która substancja po rozpuszczeniu w wodzie przewodzi prąd elektryczny: -—--— ~ 7 □@;©W czą
i004tmb ^ Ar*1 Fdrm La MiltUri* CHI £»*»*>i SU*. jt A~w% " . “.TI K XkJu>i ” J* ArwjLi •
ii jfe %, Jś 44 v 1 v-/fr; J..m± «w -$•%
IMG#99 (3) I raR
scansione0065 Ckconwte f*iU*nk* ***** *»** <o»w W’* ) * 9fttI C»v** ««fe* **«ro • U t
Hi f es? SAn ! ! rl M JEbrr ł .. i -d*y^ feJL r ^~~- A~W,
str6 137 :i :x / s v , r H .1 T* TJ h A‘•) W«:^Lt A • Błf~7^7 iJ-. **WA * 1 12*41 A i ł V
P1010270 (3) m płjAaj
wykl50 d10jCwOa*€^16l. * ¥ A ■W Jfg ) X TV ^ ~W 1 i ~ JT^T TI ~ SZGZE ęóu^E • SiMj
DSCF5424 3. Żyto 143 ściowy kierunek działania i jego praktyczne znaczenie może się zwiększyć pod wa
DSCF5426 HKKii 3. Żyto 145 WIS . KTOHi Hn ■ V bardzo dobrym i dobrym są z reguły wyższe niż na żytni
DSCF5434 3. Żyto 153 Żyto sieje się na głębokość 3 cm w rozstawie rzędów 13—15 cm. Materiał siew-ny
DSCF5436 3. Żyto 155wsąpou cd. tabeli 3.7 1 2 3 Miotła zbożowa, tomka oścista i
DSCF5440 3. Żyto 159 Ponadto u form mieszańcowych zasadne jest stosowanie antywylegacza nie tylko ze

więcej podobnych podstron