DSCF5456

4. Pszenżyto

wysokiej kulturze powoduje nawet 20—25% obniżkę plonu, może mieć w niektórych przypadkach uzasadnienie energetyczne, a nawet ekonomiczne. Nie jest to jednak sposób na szeroką popularyzację siewu pszenżyta.

4.7.2. Nawożenie

Zakres optymalnego pH dla pszenżyta jest szerszy niż dla pszenicy i jęczmienia (rys. 5.9). Pomimo to plon pszenżyta sianego na glebach kwaśnych obniża się, szczególnie na kompleksach 5 i 6. Może to być związane ze stosunkowo dużą jego wrażliwością na wolne jony glinu w glebie, a także z wymywaniem magnezu na takich glebach. Zasady wapnowania i stosowania MgO przedstawiono w rozdziale 5.3. Szczegółowe badania przeprowadzone z pszenżytem ozimym dowodzą, że stosowanie wapna magnezowego bądź dolomitu jest plonotwórczo równoznaczne z corocznym stosowaniem magnezu w formie siarczanu magnezu bądź w innych formach nawozowych (tab. 4.9).

Tabela 4.9. Wpływ nawożenia magnezem (30 kg MgO/ha) na plonowanie pszenżyta ozimego oraz zawartość makroskładników w ziarnie (Sienkiewicz, Wojnowska, 1997)

Wyszczególnienie		Sposób nawożenia MgO
	bez MgO	siarczan magnezu corocznie	dolomit corocznie	dolomit co 4 lata
Plon ziarna (t/ha)	3,45	3,90	3,70	3,80
Plon słomy (t/ha)	3,95	4,50	4,45	4,35
Zawartość (%) N	2,04	2,12	2,14	2,13
P	0,41	0,43	0,44	0,42
Mg	0,12	0,13	0,14	0,13
K	0,55	0,55	0,57	0,55

Zawartość makro- i mikroskładników w ziarnie i słomie pszenżyta przedstawiono w tabeli 4.10. Skład chemiczny ziarna i słomy pszenżyta oraz pszenicy ozimej są podobne. Na rysunku 4.5 przedstawiono zawartość głównych makroskładników w 100 kg ziarna i słomy pszenżyta. Wartości te, zwane wymaganiami pokarmowymi, mogą być podstawą do określania potrzeb nawozowych w warunkach konkretnego pola.

Tabela 4.10. Zawartość składników mineralnych w ziarnie i słomie pszenżyta ozimego (wg różnych polskich źródeł)

Część	% suchej masy					mg/kg s.m.
rośliny	N	P2Os	k2o	CaO	MgO	Cu	Mn	Mo	Zn
Ziarno	1,86	0,78	0,51	0,10	0,20	4,2	44	0,31	42
LSłoma	0,55	0,23	1,24	0,32	0,13	3,5	40	0,35	26