5192604721

i 1/10. Achmatowicz: Torbiel trzustki. 509

nie powodując nawet częstoki'oć jego rozszerzenie na kształt tętniaka, że nowotwór wcześnie przechodzi na krezkę i narządy sąsiednie, że może przez czas dłuższy przebiegać zupełnie bezobjawowo, względnie daje dolegliwości nieokreślone. Usiłowano wprawdzie zestawić przypadki kliniczne dla odtworzenia właściwego obrazu choroby, poszczególne z nich jednak tak znacznie różniły się między sobą, że okazało się zupełnie niemożliwym nawet ich ugrupowanie i stworzenie pewnego podziału. Stąd przypadki te zwykle zbyt późno dostają się do rąk chirurga i dają złe rokowanie, gdyż wyjątkowo tylko nadają się do zabiegu doszczętnego. Ale nawet i w okresie spóźnionym wielkie nastręczają one trudności rozpoznawcze. Większość znanych z piśmiennictwa przypadków dostawała się na stół operacyjny z rozpoznaniem zapalenia wyrostka robaczkowego, woreczka żółciowego, względnie otrzewnej, gruźlicy jelit, guza nerki itd. Szereg autorów podkreśla, że, zwłaszcza w przypadkach, w których światło torbieli łączy się ze światłem jelita przy pomocy cienkiej szypuły, właściwe rozpoznanie charakteru torbieli nawet na stole operacyjnym bywa niezwykle trudne i najczęściej rozstrzyga je dopiero następowe badanie histologiczne. Jak wykazały te badania częściej znacznie spotykamy się z mięsakiem okrągło - komórkowym i mięsakiem chłonnym, niż z wrze-cionowato-komórkowym i mięśniako-mię-sakiem, z jakim mieliśmy do czynienia w naszym przypadku.

PIŚMIENNICTWO.

1) Reichel - Staemler — Die Neubildungen des Darmes. Neue deutsche Chirurgie, Bd. 33a, 1924 i Bd. 33b., 1933; 2) Koch — Ein Beitrag zur Kenntnis der primaren Dunndarmsarkome. Deutsche Zeitschrift f. Chirurgie, Bd. 191, 1925. 3) Akerlund. — Acta Chirurgica Scandinavica,

Bd. 71, 1932. 4) Oettle — Primares Dundarra-sarkom ais Ursache einer Perforationsperitoni-tis. Deutsche Zeitschrift f. Chirurgie, Bd. 245, 1935. 5) Knorrei — Ein¹, Fali von Myosarkom des Diinndarms. Deutsche Zeitschrift f. Chirurgie, Bd. 246, 1935.

Z Oddziału Chirurgicznego Szpitala Międzykomunalnego w Baranowiczach.

Przypadek torbieli trzustki wyleczony za pomocą zespolenia torbieli z pęcherzykiem żółciowym bez podwiązania przewodu

pęcherzykowego

podał

Dr Leon Achmatowicz.

Sprawę operacyjnego leczenia prawdziwych torbieli trzustki zasadniczo rozstrzygamy bardzo łatwo:    należy taką torbiel

całkowicie usunąć. Ponieważ, praktycznie biorąc, zabieg ten jest w większości przypadków niewykonalny, znaczna część chirurgów dokonywuje marsupializacji. Jednak marsupializacja daje długo trwające nie gojące się przetoki, które sprawiają i choremu i chirurgowi dużo kłopotów.

W celu ominięcia tych powikłań i załatwienia sprawy w sposób znacznie szybszy i racjonalniejszy Ombredanne w r. 1911 dokonał zespolenia torbieli trzustki z dwunastnicą. Chory jego zmarł w 11. dniu po operacji. W roku 1921 Jedlicka dokonał zespolenia torbieli trzustki z żołądkiem, tak samo u nas postępuje prof. Jurasz. W roku 1927 Henie z powodzeniem dokonał cystopancreatoenterostomii. W ro-