F1ZYOLOGIA PRZEWODU POKARMOWEGO 229
I tu nasuwa się pytanie, czy sok trzustkowy kinazowany nie powoduje rozkładu białka aż do kwasów aminowych tylko zapo-mocą erepsyny zawartej w soku jelitowym?
Przeciwko temu przypuszczeniu przemawia fakt: po 1-sze, że wyciąg z trzustki, sporządzony na wodzie chloroformowej, rozkłada białka na leucynę i tyrozynę, chociaż do tego wyciągu nie dodano wcale soku jelitowego; po 2-re, że sok trzustkowy, w którym wywołano zdolność działania proteolitycznego zapomocą wapna, rozkłada także białko na kwasy aminowe, jakkolwiek w tym przypadku nie może być mowy o erepsynie.
Erepsyna jest więc fermentem swoistym; nie trawi ona białka ściętego, ale rozkłada albumozy i peptony na kwasy aminowe. Optimum jej działania występuje w środowiskach mniej alkalicznych, niż optimum trypsyny.
Technika. Dla wykazania istnienia erepsyny sporządza się rozczyn peptonu (Wit te) 1%0 i sprawdza się obecność peptonu zapomocą reakcyi Biur et a. Do 10 cm3 rozczynu peptonu dodaje się 0'5 cm3 soku jelitowego, przesączonego przez bibułę, i kilka kropli toluolu, jako antyseptyka. Naczynie z tym rozczy-nem umieszcza się w termostacie i po kilku godzinach sprawdza się zapomocą reakcyi Biureta obecność peptonów w rozczynie. Jeżeli erepsyna znajduje się w soku jelitowym, pepton w tym przypadku znika kompletnie.
C) Arginaza. Oprócz dwóch wyżej opisanych fermentów w wyciągach z błony śluzowej jelita znajdujemy jeszcze ferment zwany arginazą, który rozkłada argininę, pochodzącą z trawień trypty-cznych i ereptycznych, na ornitynę i mocznik.
d) Sukraza. Sok jelitowy i wyciągi z błony śluzowej jelit cienkich zawierają ferment suk rażę, który posiada własność roz-czepiania sacharozy na glukozę i lewulozę. Znaczenie tego fermentu staje się zrozumiałem, jeżeli uwzględnimy, że sacharoza jest cukrem, który wprawdzie łatwo dializuje, łatwo przechodzi do komórek błony śluzowej, ale jest zupełnie nieużyteczny w ustroju. Sukraza zamienia ją na glukozę, która się zużywa przy pracy mięśni lub gruczołów.
Technika. Ażeby wykazać obecność sukrazy, dodajemy do rozczynu 5°/0 sacharozy, odrobinę soku jelitowego; mieszaninę umieszczamy w termostacie i po kilku godzinach oznaczamy glukozę zapomocą płynu F eh ling a.
e) Maltaza. Wyciąg z błony śluzowej jelit cienkich zawiera ferment zwany maltazą, posiadający własność zamieniania maltozy na dwie drobiny glukozy.