DSCF5477

Tabela 4.24. Możliwości doboru środków do zwalczania chwastów w czasie wegetacji pszenżyta jarego (IOR, 2002/2003)

Chwasty dominujące	Środki	Termin stosowania
Dwuliścienne wrażliwe	Aminopielik D 450 SL, Aminopielik M 450 SL, Aminopielik P 450 SL, Aminopielik Super 464 SL, Aminopielik Tercet 500 SL, Banvel 480 SL + Compete 240 EC, Banvel 480 SL + Granstar 75 WG, Banvel 480 SL + Grodyl 75 WG, Banvel 480 SL + Starane 240 EC, Chwastox Trio 540 SL, Chwastox Turbo 340 SL, Dicoherb 750 SL, Dicopur Combi 500 SL, Duplosan DP 600 SL, Duplosan KV 600 SL, Logran Extra 62 EC, Sekator 6,25 WG, Mustang 306 SE, Starane 250 EC	od fazy 4 liści do końca krzewienia
Stosować według instrukcji

Pszenżyto jest zbożem mniej od innych porażanym przez choroby liści i kłosa, a jego prawie całkowita odporność na mączniaka prawdziwego może być uznana za fitopatologiczny fenomen. Stopień porażenia przez plamistość liści oraz przez choroby podsuszkowe jest na ogół mały i zależy od warunków termicznych, glebowych i naturalnej obronności łanu przed patogenami, różnicowanej głównie jakością przedplonu. W praktyce utrzymuje się pogląd, że dzięki mniejszemu porażeniu pszenżyta jarego przez grzyby chorobotwórcze jego ochrona, a w konsekwencji cała technologia produkcji ziarna są tańsze i mniej energochłonne niż pszenicy jarej i jęczmienia.

Wyniki przedstawione w tabeli 4.25 wskazują, że jakkolwiek kompleksowa ochrona chemiczna przyczyniła się do wzrostu plonu ziarna, to w rachunku energetycznych nakładów i zysków okazała się mniej efektywna od ochrony uproszczonej bez herbicydów i fungicydów. W latach mniej sprzyjających septoriozom (suchy lipiec) pszenżyto jare może nie potrzebować stosowania fungicydów. Wystarcza wtedy przedsiewny zabieg ochronny, jakim jest zaprawianie ziarna.

W warunkach sprzyjających rozwojowi grzybów (dżdżysty i zimny lipiec), kiedy objawy porażenia septoriozami występują na górnych liściach (Septoria tritici), bądź na kłosach (Septoria nodorum), należy użyć fungicydów. Septoriozy liści zwalczają praktycznie wszystkie środki jednoskładnikowe (triazole, benzimidazole, imidazole), natomiast w niszczeniu septoriozy plew skuteczniejsze są środki z dodatkiem chlorotalonilu jako substancji czynnej. Pszenżyto w fazie tuż przed kłoszeniem i w fazie kłoszenia zatrzymuje w łanie około 200-230 litrów roztworu. Stosowanie większej objętości cieczy jest szkodliwe dla środowiska, gdyż spływa ona do gleby. Wymagany jest zabieg drobnokroplisty, poza fazą kwitnienia. Dobór środków do zwalczania chorób (zaprawy, fungicydy) przedstawiono w tabelach 2.23 i 4.20.