g0ł W związku z jego pochodzeniem ekto-
! j^icjego powierzchni kulikulamą wyściółką
icniana przy każdym linieniu. Takiej war*
lM,k*l,'WC,'VCWni|,r/<Hl'Vł0,‘a^
i chruścików InclHfii-m) bąd/ ^
luKwinw^i. W skr/clolchawct |U
> iiTA-hnię do cienkiej mm hcino.
/1.r • wielu owadów, choć nie u wszystkich, mają
|V |||l> |||l> J Ł#Jj| U ”
/ f1 kpr j,, błony perytrofieznej, która otac/a pokarm
/ F .yt"11 t(.i prze/ nią przestrzeni odbywa się jego tra-
/ i.' ''ż .,nrtOnyi r _
f
yyvvu '^czną cechą komórek jelita środkowego jest powierzchni warstwy pałeczkowej - rab-
3.1
1!(|W | tfinie m pokamwwep) ewoluowały w mia.
a,r;)lli, spdtnim |»kMH«ce» Ogromny sukces
',w W# w* * jednoznacznie / niemiłymi jc|) tUami #' »lo nowych siedlisk i wykor^
«««Kmcmz lo nowych /rodeł pokarmu. Mogą one bowiem
jako pokarm najróżniejsze subslraiy: tkanki stale i śok liiiliils nta tkanki innych tiwadów, w tym także w ewttętrżi^ ^ cow. haktene. martw c szczątki organiczne itd. RóZnicę
w budów ic i działaniu układu pokarmowego doty czą głównie kwe. siiucA jest topolami stal) czy płynny oraz n icr/ęcy czy roślinny jiyc.41). Rodzaj pobieranego pokanmi mo/e znacząco różnić się lakfett niektórych rzędach owadów Iwlometabolic/nych.jak io ^ miejsce u lam i postaci imagmalnych. Ma to swoje odbicie w bu. |0\vic i fizjologii tego układu. Owady odżyw rające się pokarmem aab mają szeroki, prosty i krotki przewód pokarmowy, z mocną muskulaturą i zwykle warstwą chroniącą ściany jelita środkowego przed bezpośrednim kontaktem i pokarmem, Inne. odżywiające się krwią, sokiem lub nektarem, mają długi, wąski, często poskręcany przewód umożliwiający długi koniaki z pokarmem. Jest to szcze. golnie MiiKpr/y pobierania pokarmu roślinnego, który jest mniej wartościowy niż zwierzęcy, W zw iązku z tym roślinożercy są zmuszeni przerabiać duże jego dawki. W porównaniu z tkankami roślinnymi pokarm zwierzęcy jest znacznie bogatszy w substancje odżywcze i dobrze zbilansowany, jednak zwykle dostępny sporadycznie. dlatego konieczne są rozwiązania umożliwiające magazynowanie pokarmu. Niezależnie od lego, w planie budowy został zachowany podział na trzy zasadnicze części: jelito przednie, jelito środkowe i jelito tylne. U większości owadów jelito środkowe pozostaje też głównym miejscem uwalniania enzy mów traw iennych, trawienia pokarmu i wchłaniania substancji odżywczych. Cechą
■SS
I jCgo powie'
/ ^i*11 .^s/1| ogromnie jego powierzchnię wydzielniczą
!y,|i(Śif?'i ^,iofei ud rodzaju pobieranego pokarmu owady C;(jnim zestawem enzymów umożliwiających
f/L jT
#
.v0wc odcinki przewodu pokarmowego, jelito l)(IS,a' . ________________________________i
flj * 0)Ml,n'^ ^ro^°'vc ('rMsenterari^ i tylne (proctodae-
. .Ul($ i .,JrtUj« rluiipmu Irarrltalna IwiL
m\w; jCj()ne od siebie dwiema zastawkami: kardialną (w/* ^ j pyloryc/ną (winda pylorica) (ryc. 42). Pierwsza jelito przednie od środkowego, dntga jelito środ-iiiego. W jelicie tylnym może występować ponadto
3.7.1. Budowa przewodu pokarmowego i trawienie
//
LWI
ffl
10
I
Przewód pokarmowy (wg Szwanwicza, 1956):
A-chrząszcza Oryctes nasicomis,Scarobaei(lat B - muchówki Tobonus sp., Tobonidoe, C - muchówki Anopbe/es moculi-pennis, Cukidae I - gardziel, 2-przędzo-łądek, 3 - jelito środkowe, 4 - cewka Malpighie-go, 5-jelito cienkie,
6 - ampułka rektalna,
7-jelito proste, 8 - gruczoł ślinowy, 9 - zbiornik pokarmu, 10-worek żołądkowy
_£