Rys. 80. Przyrządy do zamocowywania wierteł: a) tulejki redukcyjne, b) uchwyt dwuszczękowy, c) uchwyt trój szczękowy
Rys. 81. Wybijanie wiertła z uchwytem stożkowym
Rys. 82. Wzornik do wierteł: a, b, c — kolejne pomiary
tła (liczba'obrotów^ na^minuję)3 * ~ pr^dkoś6 obrotowa wie
Podczas skrawania wskutek tarcia wytwarza się ciepło, które obmza sprawność wiertła. Aby temu zapobiec, stosuje się środki chłodzące, które mają jednocześnie właściwości smarujące, dzięki czemu otrzymuje się gładką powierzchnię otworu. Jako płyny chłodzące stosuje się wodę, roztwór wodny mydła, oleje mineralne i roślinność oraz różne emulsje (zwykle roztwór olejów w wodzie).
Wybór środków chłodzących zależy od obrabianego materiału. Ciecz chłodząca jest doprowadzana pod ciśnieniem zwykle przez pompkę zębatą do miejsca powstawania wióra, skąd ścieka z powrotem do zbiornika.
W czasie pracy mogą nastąpić różne uszkodzenia wiertła, z których najczęstsze jest jego złamanie spowodowane przeważnie zbyt dużym naciskiem przy małej prędkości obrotowej i stępionym ostrzu. Przypadki takie zdarzają się najczęściej z wiertłami o małej średnicy, a pozostały w materiale odłamek z trudem może być usunięty przez pokręcanie go w odwrotnym kierunku za pomocą pincety lub podobnego narzędzia.
W razie niemożności usunięcia wiertła, jeżeli nie można wywiercić otworu obok, powstaje brak. Dla zapobieżenia wadliwemu wierceniu należy w czasie pracy uważnie śledzić jej przebieg, a w razie spostrzeżenia nawet najmniejszej nieprawidłowości przerwać wiercenie i usunąć
RyS 83 Wiertarki przenośne: ' a) ręczna, b) elektryczna
jej przyczyny.
Wiertarki. Do wiercenia otworów używane są wiertarki różnych typów. Do mniejszych otworów wystarczają wiertarki ręczne lub stołowe, do większych służą wiertarki stojakowe.
Rysunek 83 PrzedJa^*rtarce ręcznej (rys. 82a) wrzeciono viertarki przenośne^ wierceniu lewą ręką trzyma
est zakończone uchwyte p y ^ ^ obrotowy k0rbę. Koła
ię za rękojeść, a prawą "F1
67