DSCN0547

N,i podstawie badan prezentowanych w różnych pracach; współczynnik Ar, przyj-inujc wartości 0,6 ; 0,7 (czusom nawet 0,4 : 0,85). Zastosowanie wzoru (.1.60) jest ograniczone do przypadku a >0,1,

W hipotezie lej oponie się wtórna krzywi) zmęczeniowa i wiórnii granicą zmęczenia (rys 1,24), Wiórnn krzywe zmęczeniowe jest opisane równaniem:

N(ify) “ consi, ff| > k_t    (3.63)

gdzie wykładnik potęgowy w, przy dwustopniowych przebiegach obciążeri przyj* imije się następująco [54):

w, n kj m,    (3.64)

piemu m jest wykładnikiem w równaniu krzywej Wóhlera, a współczynnik fcj test równy:

k. » 1,5 >1,6 dla stali węglowych, kj ■» 0.7 >0.8 dla siali stopowych,

IV\ losowych przebiegach obciąieA proponuje się przyjmowali w, « m.

hrv stosowaniu hipotezy Scrensena- Kogajcwa eksploatacyjni) trwałość zmę* cieniową oblicza się z wzoru:

*

(I,

(3.65)

pirs rachowaniu warunków    > I oraz k> <t_M < <r₍ < ff_wux. Jeśli brak włas

nych badań, to zaleca się przyjmować k, « 0,6. Gdy z. obliczeó otrzyma się o < 0,2, należy przyjmować do wzoru (3.65) <i ■* 0,2.

Korzystając z tej hipotezy, można ocenić eksploatacyjni) trwałość zmęczeniowa pizy wysokim prawdopodobieństwie nie wystąpienia zniszczenia elementu, bez ko* mcc;nosa prowadzenia badan zmęczeniowych, korzystając jedynie z wykresu

/męc/.cniowcgo Wdhjęru (z którego dobieramy wykładnik m i wartość N) oraz z rozkładu statystycznego obciążeń przenoszonych przez element (z którego dobieramy współczynnik postuci obciążenia ę zależny od postaci rozkładu statystycznego naprężeń lub obciążeń). Hardziej szczegółowe informacje można znaleźć w pracach [21] i [23].

3.16. Cyklogramy obciążeń i obciążenie zastępcze

Juk wynika z poprzednich rozważań, dokładne obliczenie wytrzymałościowe kół zębatych i prognozowanie zmęczeniowej trwałości eksploatacyjnej w przypadku obciążeń stochastycznych komplikują się i do ich przeprowadzenia potrzebna jest znajomość procesów stochastycznych, związanych z budową i eksploatacją przekładni. Zaufanie do wyników obliczeń zależeć będzie od dokładności odwzorowania obciążeń losowych modelem matematycznym, a więc od trafności doboru metody aproksymacji oraz od przyjęcia odpowiedniej i sprawdzającej się w praktyce hipotezy kumulacji uszkodzeń. Musimy też znać charakterystyki zmęczeniowe dla stosowanych materiałów, przyjmowanych kształtów geometrycznych i postaci karbów i przy różnych rodzajach obciążeń. Występujące problemy i związki między obciążeniami stochastycznymi a trwałością zmęczeniową opisane są szerzej np. w pracach [23], [49] i [55].

W przypadku braku potrzebnych informacji z konieczności trzeba przeprowadzać obliczenia metodą uproszczoną. Tak więc w sposób uproszczony określać się będzie obwodową siłę zastępczą F, równoważną na zębie, potrzebną do wzorów (5.53) i (5.102) w celu obliczenia naprężeń stykowych na powierzchni zęba oraz naprężeń gnących w podstawie zęba. W niektórych metodach obliczeniowych podawane są nawet zróżnicowane wzory do obliczenia siły F,_M przy wyznaczeniu naprężeń stykowych, oraz inne wzory do obliczania F,_f przy wyznaczaniu naprężeń gnących. Procedura uproszczonych obliczeń sprawdzających wytrzymałość przekładni opisana jest w rozdz. 5. Ogólną zasadę można ująć następująco: W próbach eksploatacyjnych mierzy się i rejestruje przebiegi obciążeń, uzyskując odpowiedni cyklogram (rys. 3.20c). Jeśli brak obiektu badań, to przebieg obciążeń wyznaczamy analitycznie w sposób uproszczony i uzyskujemy przybliżony cyklogram obciążeń. Może tu być wykorzystana np. metoda symulacyjna wyznaczania przebiegów obciążeń, uwzględniająca zmienność parametrów losowych w przewidywanych lub zakładanych zakresach wartości. Dalej stosując jedną z metod aproksymacji obciążeń losowych przechodzi się do wyznaczenia uporządkowanego widma obciążeń, często w postaci blokowego widma obciążeń (rys. 3.23). Czynności te można zautomatyzować za pomocą maszyn cyfrowych, wykorzystując programy komputerowe, które od razu analizują zarejestrowane obciążenia i przedstawiają je w postaci wartości dyskretnych, zliczanych w odpowiednich przedziałach klasowych.

Kolejnym krokiem jest wyznaczenie obciążenia zastępczego, według procedury operacyjnej podanej w pkt. 5.4.2.

>» . 1'iKlMim itluH