DSC07182

•    przekrycie najczęściej dachówka karpiówką pojedynczo lub podwójnie na zakładkę, wielokrotnie pojawia się też w wyniku remontów dachówka zakładkowa cementowa nieglazurowana, blachodachówka, dachówka bądź płyta eternitowa, rzadko papa i blacha trapezowa. Większość w dobrym i średnim stanie technicznym, konserwacja dachu często poprzez przełożenie dotychczasowego przekrycia (tylko w przypadku dachówki ceramicznej/cementowej) lub uzupełnianie ubytków niekoniecznie tym samym materiałem,

•    dominuje elewacja tynkowana, piaskowo-cemontowa jednolita na całej powierzchni ścian lub z fakturą typu „baranek" (pierwotnie bielona wapnem), szara; późniejsze zmiany w postaci pomalowania farbami akrylowymi lub też np. dociepleń z zastosowaniem barwnych tynków strukturalnych; obecne są również budynki pozostawione docelowo bez tynku tj. murowane z cegły klinkierowej jak też po prostu nieotynkowane; nieliczne w trakcie remontu — ze skutym dotychczasowym tynkiem, niektóre obiekty zaniedbane z widoczną wilgocią ścian i wykwitami solnymi i odpadającym tynkiem tuż przy gruncie; obecny stan wynika głównie z częstych podtopień i niedostatecznej dla panujących tu warunków izolacji przeciwwilgociowej i przeciw wodnej;

fu
i ^k. ^	TU*. B rai &
**^1

Pot 71. Budynek mieszkalny połączony z gospodarczym, ul. Odrzańska 9.

Fot. 73. Typowy budynek mieszkalny połączony z częścią gospodarczą, ul. Bema 6.

mm

Fot. 74. Ul. Odrzańska 5.

ZAŁĄCZNIKI

Budynki powstałe w latach 1045-1980

• rzut na planie prostokąta lub kwadratu, o bryle jednolitej łub tez o rozczłonkowanej, jednokondygnacyjne z ewentualnym poddaszem użytkowym, z typową, niewielką facjatką; budowano też często budynki wysoko podpiwniczone, z dużą sienią lub zadaszonym głównym wejściem, do którego prowadzą schody (wynikiem wysokiego usytuowania poziomu stropu parteru; jedno- lub dwukondygnacyjne, z dużymi bdbaiMi na pierwszej lub drugiej kondygnacji; nieliczne me związane z zabudowa rolniczą. Widoczna jest kontynuacja rodzimej formy obiektów, jak tez wyraźne odstępstwo od niej. Nawiązanie do otoczenia wyraża się przez zachowanie zbliżonej formy bryły, detalu i kubatury budynku, obecność facjatek, okienko w szczycie, symetria, dachy dwuspadowe itd. Negatywne skutki wywołuje natomiast przejmowanie sztampowego miejskiego typu zabudowy łat 70. z płaskimi betonowymi dachami, wybujałej bryle i pozbawionym detalu architektonicznego.

•    budulec ścian to cegła pełna, klinkierowa, dziurawka, pustak zuzlobetonowy. cementowy,

•    dach dwuspadowy kryty dachówką ceramiczną karpiówką, zakładkową lub dachówką cementową nieglazurowaną, blachodacbówką i blachą płaska, dachówką/płytą eternitową, względnie papą;

dach jednospadowy betonowy plaski smołowany lub kryty papą dach łamany, kopertowy, kryty blachą płaską, falistą, blachodacbówką

•    tynk piaskowo-cementowy gladki/Faktura, elewacja szara, biała lub w pastelowej kolorystyce, wyjątki to elewacje w barwach nasyconych, drażniących i wyróżniających się na tle otoczenia.

Fot. 76. Budynek mieszkalny z facjatką o dachu naczółkowym. uL Świerczewskiego 6.

Fot. 75. Budynek mieszkalny z przełomu lat 50. i 60., ul. Odrzańska 14.

KI uc,

ui. uaruinBKił

Fot. 77. Ul. Wąska 2.

54