DSCN1715

64 Inkluzywność

istotny wyróżnik społeczeństw współczesnych (zob. [J. Ortega y Gassct 1982; N. Luhmann 1994. s. 36 i n.J). Jedną z postaci inkluzji jest tzw. rewolucja partycypacyjna - dążenie jednostek i grup społecznych do wpływania na decyzje władz dotyczące ich życia (zob. [O. Bell 1994, s.238J).(A.S.)

Zob. problem skali, styl tycia.

Literatura:

Bell D.. 1994, Kulturowe sprzeczności kapitalizmu. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

Luhmann N.. 1994, Teoria polityczna państwa bezpieczeństwa socjalnego. Wyd. Nauk. PWN. Warszawa.

Ortega y Gassct ]., 1982. Bunt mas i inne pisma socjologiczne, PWN. Warszawa.

Inkluzywność, zob. inkluzja.

Inkulturacja, 1. Przyswajanie przez jednostkę kultury własnego narodu. 2. Przyswajanie dorobku jakiejś kultury. W sytuacji kontaktu różnych kultur pojęcie to oznacza „wnoszenie pewnych elementów do (...) kultury, a równocześnie przyswajanie z niej innych elementów, nie pozostających w sprzeczności z rodzimymi wartościami, normami i wzorami” [Społeczeństwo... 1992, s. 174]. Przykładem tego typu inkulturacji jest współczesna działalność misyjna Kościoła katolickiego w krajach o tradycji niechrześcijańskiej, wykorzystująca bogactwo lokalnej kultury dla celów ewangelizacyjnych. (A.S.)

Zob. akulturacja, kultura.

Literatura

Społeczeństwo w procesie zmian. Zarys socjologii ogólnej. 1992, aut.: R. Dyoniziak.

K. Iwanicka. A. Kamińska, Z. Pucek, Uni-vcrsitas. Kraków.

Innowacja, .modyfikacja wyrobu, usługi. procesu produkcyjnego lub technologii" (R.A. Webber 1990. s. 468]. Uwzględniając w większym stopniu społeczne aspekty lego zjawiska, przez innowację rozumie się „proces organizacyjny, w wyniku którego zmienia się uczestnictwo {jtarticlpatUm) jed-

"ostek” (G.J. McCall, j.l s. 123] Innowacja to wocześniania, jak i jego rezultat czy, wytwór). Dla Roberta K [1982, s. 203 i n.J innowacja - ot**!'' formizmu, rytuał izm u, wycofania i kJj* stanowi jeden z typów uidywxW_ przystosowania jednostki do otoczenia;^? ga ona na znalezieniu nowych spo^ osiągania ustanowionych kulturowo lub wartości.

Peter F. Drucker [ 1992, s. 29] wskażą że „innowacja jest szczególnym narzędńa przedsiębiorców, za pomocą którego $ zmiany czynią okazję do podjęcia no-*: działalności gospodarczej lub do świadcz nia nowych usług”. Ujęcie to nawiązuje 6 ekonomicznej teorii wzrostu gospodarczej Josepha Schumpetera [1960], w rami której innowacja rozumiana jest jako ksa* towanie nowej funkcji produkcji, przyoo-szącej zysk większy od przeciętnego. Zdolność do innowacji stanowi zasadniczą cechę systemu kapitalistycznego. Innowacje prowadzą - w „długiej perspektywie" -do zasadniczej przebudowy i reorganizacji kształtu życia społecznego. Warunkiem wprowadzenia innowacji są jednakże zmiany techniczne, organizacyjne i społeczne Podejście odwrotne, sytuujące się w obrębie swoistego determinizmu technologicznego, uznawane jest tu za błędne.

Mówiąc o innowacjach ma się na myśli nie tyle odkrycia naukowe i wynalazki, ile pomysły wykorzystywane w działalności przynoszącej zysk. Często wskazuje się,« zasadnicze przeobrażenia społeczne dokonują się nie w następstwie jakiegoś genialnego pomysłu, lecz w wyniku stosunkowo niewielkich zmian organizacyjnych, technologicznych, wprowadzanych do życia społecznego przez klasę przedsiębiorców (zob. [P.F. Drucker 1992; E. Franceschmi 1996]).

Badanie uwarunkowań wprowadzania innowacji obok aspektów ekonomicznych musi zawierać także szereg czynników i zmiennych społecznych. Jest to problem

akceptacji

innowacji

dane m in (w inny s badań m poszczegć ności od: Rogera 1 ccsu prz nawet ir spoleczn nasyceni sób pro: cowym sunkow środkov osób (ś W życ moda raptów bowan Drj lenia o innow ne zn ustalę' nie. I żródej kiwa struU zmia wat

moi od I WS3 tur

się

lec

[S

ki

d;

c;

d

\

I

I

l