DSC5

Chodzi przy tym o rezultaty intencjonalne, a więc rzeczywiście zamierzone przez konstruktora i realizatora programu. Tym sposobem wszelkie efekty uboczne, nie zamierzone skutki działań pedagogicznych, czyli tak zwany ukryty program, hidden curriculum (Giroux, Purpel 1982), pozostają poza obrębem takiej definicji programu nauczania.

Tak definiowane programy są konstruowane tam, gdzie najistotniejsze jest wyrobienie dobrze zdefiniowanych umiejętności, które można rozwijać na wiele rozmaitych sposobów.

Na przykład w nauczaniu języków obcych podejście komuni- 1 kacyjne, najpowszechniej obecnie stosowane na świecie, a od I kilku lat także w Polsce, stawia sobie za cel umiejętność sku- I tecznego porozumiewania się w naturalnych sytuacjach komu- j nikacyjnych. Jest to podejście niesłychanie eklektyczne. Głosi i ono konieczność przystosowania metod i technik nauczania do 8 potrzeb ucznia, jego stylu uczenia się, preferencji i przyzwy- 1 czajeń oraz akceptuje każdy sposób działania, który prowadzi I do pożądanego efektu. W podejściu tym nauczyciel nie waha a się zatem stosować zarówno technik mechaniczno—pami ęcio- 1 wych, jak i rozwiązań kognitywnych, włączających objaśnienia 1 gramatyczne, analizę językową i tłumaczenie, choć najchętniej 1 stosuje aktywności interakcyjne prowadzone ustnie w parach 1 lub grupach językowych.

4. Program jako zestaw pojęć i zadań do wykonania

Niniejsze podejście do programu nauczania - stosunkowo najrzadziej stosowane - to ostatnie z grupy czterech ujęć programu od strony procesu nauczania. Najczęściej bywa <mo wykorzystywane w projektowaniu treningu określonych