Po artykule „Chora na wilczy apetyt" (F. nr 9/2000) ciągle przychodzą do redakcji listy na temat bulimii. Dotknięte chorobą dziewczyny opisują swoje historie albo błagają o pomoc. Te, które nie przeszły przez piekło obżarstwa, pytają, o co w tym wszystkim chodzi. Uznaliśmy, że sprawa wymaga szerszego komentarza.
62
■ Choć nie jesteś głodna, rzucasz się na jedzenie.
■ Jesz dużo, szybko
i bardzo łapczywie.
■ Często miewasz zły nastrój.
■ Niemal bez przerwy myślisz o swojej wadze.
■ Jesz w odpowiedzi na złość, znu
dzenie, stres, samotność.
■ Czujesz wyrzuty sumienia, kiedy spałaszujesz zbyt obfity obiad
z deserem.
■ Bez przerwy liczysz zjedzone kalorie.
■ Gdy opuścisz zajęcia aerobiku,
to czytał .Dziennik Bridget Jones", ten wie. źe bohaterka tej książki tylko jednego dnia potrafiła zjeść: musli z mlekiem, trzy jogurty, dwa banany. zupę. kotlet, frytki i surówkę, a na deser porcję lodów i dwie paczki czekoladowych ciastek. Do jej codziennych rytuałów należało też skrupulatne notowanie swojej wagi. Gdy wskazówka podskakiwała o dwa kilo. słodka Bridget błyskawicznie fundowała sobie kurację odchudzającą, w skład której wchodziły: jedno jabłko i papierosy. Całe szczęście, że Bridget. mimo swego szaleństwa, zachowała odrobinę rozsądku. Sfrustrowanej swą wagą dziow-czynie wcale nie jest tak trudno przekroczyć magiczną granicę, za którą czeka na nią choroba zwana bulimią.
W telewizji obejrzałam film pt.: „Cena doskonałości". Opowiadał on o młodej dziewczynie, która bardzo chciała być szczupła. Tc pragnienia doprowadziły ją do bulimii. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego całkiem zgrabne
■ Twoja waga bez przerwy się waha.
■ Aby nie tyć, czasem wymiotujesz po jedzeniu.
■ W szafce trzymasz arsenał środków przeczyszczających.
►* W swojej szafie masz ciuchy w rozmiarze S i L
nastolatki mają obsesję na punkcie swojego wyglądu.
Justyna z Nowej Rudy
Choć bulimia związana jest z niekontrolowanymi napadami obżarstwa. jej przyczyn należy szukać poza talerzem. Chorują na nią najczęściej dziewczyny w wieku 18-21 lot. ale 112-14-latki. Dlaczego? Po prostu wiekowi dojrzewania towarzyszą wielkie emocje. Młodsze dziewczyny zupełnie nie potrafią poradzić sobie z faktem, że ich ciało nabiera kobiecych kształtów. Szczerze nienawidzą zaokrąglających się bioder i powiększających się niemal z dnia na dzień piersi. A starsze są zagubione. zakompleksione i bardzo niezadowolone z własnego wyglądu. a nawet z całego życia. Ale uwaga! Są także ogromnie ambitne. Mozo zbyt wysoko stawiają sobie poprzeczkę i nie potrafią podołać własnym wymaganiom? Chcą. a wciąż nie mogą upodobnić się do lansowanych w telewizji, reklamach i na okładkach gazet chudych. chłopakowatych modelek. Nie ma się czemu dziwić, nikt nie pozostaje obojętny wobec otaczającej rzeczywistości. Wszyscy w mniejszym albo większym stopniu chłoniemy te wzory i zupełnie podświadomie uznajemy je za piękne.
Choroba
Nie sposób pomylić bulimii ze zwykłym obżarstwem. Łakomczuch. który od czasu do czasu folguje swoim słabościom, nie je w ukryciu przed rodzicami i nie wymiotuje w ubikacji. Tym bardziej nie robi tego dwa razy w tygodniu przez trzy miesiące z rzędu. A bulimiczki tak.
Po jakimś czasie czułam się kompletnie wyczerpana. Od tego bezustannego wymiotowania bolał mnie brzuch, a gardło paliło żywym ogniem. Raz miałam zaparcia, raz biegunki. Wpadłam w depresję.
Mika
8ulimia wyniszcza organizm. Częste wymioty prowadzą do odwodnienia organizmu, uszkodzenia układu moczowego, obrzęku ślinianek, zaburzenia wchłaniania witamin i mikroelementów, a w końcu do wrzodów żołądka i zniszczenia szkliwa zębów. Specjaliści twierdzą, że leczenie bulimii może trwać całymi latami. Szanso na całkowity powrót do zdrowia ma podobno tylko poło-odmawiasz sobie np. obiadu.
■ Unikasz luster, w których możesz zobaczyć całą sylwetkę.
UWAGA! Jeśli 4 albo więcej zdań pasuje do Twojej osoby, być może potrzebujesz pomocy specjalisty.
wa chorych. Dlatego nie warto liczyć na własne siły w walce z tą chorobą. Takie dziewczyny jak Mika. Groszek. Magda czy Justyna potrzebują fachowej pomocy psychologa. Bulimia nie tylko niszczy ich ciała, ale poważnie deformuje osobowość. W większości przypadków konieczna jest terapia rodzinna.
Kiedy moi rodzice wychodzili wieczorem do kina, czułam, że jest to dla nich ogromne wyzwanie. Bali się, że w tym czasie wymiotę wszystko z lodówki i pójdę do sklepu, by uzupełnić zapasy. A jednak właśnie takie postępowanie - zostawianie mnie samej w domu - zalecił nam lekarz.
Mika
Rodzice naszoj Czytelniczki musieli przestać ją kontrolować.
A ona pod opieką psychologa uczyła się rozpoznawać emocje, które poprzedzały moment wielkiego obżarstwa. Dziś Mika jost zdrowa. Przynajmniej tak napisała w liście do F. Jednak specjaliści twierdzą, że nawet po długotrwałym okresie poprawy ataki obżarstwa mogą powrócić.
Wymiotowanie początkowo było dla mnie sposobem na jedzenie bez tycia. Po kilku miesiącach straciłam jednak panowanie nad napadami obżarstwa. Całe moje życie zaczęło się kręcić wokół