Dąbrowski Kulpiński121

łącznie funkcjonalną strukturę tego rodzaju działalności w każdej formie opieki (rodzinna, dom dziecka, internat szkolny, żłobek itp.). Widoczne jest duże zróżnicowanie tych elementów, oznaczanych najczęściej przymiotnikiem „opiekuńcze”. Wyjątkową pozycję zajmują potrzeby ponadpodmiotowe, wyznaczające funkcje opiekuńcze, do zaspokojenia których zmierza funkcjonowanie wszystkich składników, na jakie potrzeby te oddziałują na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Założone funkcje opiekuńcze zajmują tutaj pozycję normatywno-dystrybu-tywną w tym sensie, że określają zakres i stopień świadczeń opiekuńczych ze strony określonych podmiotów opieki. Wynika stąd generatywny wpływ tych funkcji, zwłaszcza na postawy i czynności opiekuńcze opiekuna. Szczególną animacyj-ną pozycję zajmuje atmosfera życia, wyznaczana przede wszystkim przez postawy opiekuńcze opiekuna oraz zwrotnie - poziom zaspokojenia potrzeb ponadpodmio-towych podopiecznych. Jednocześnie oddziałują pierwotnie i wtórnie, bezpośrednio i pośrednio na wszystkie pozostałe składniki.

Ten w dużym stopniu autonomiczny system opiekuńczy związany jest ze społeczeństwem, które wykreśla zamknięta krzywa zewnętrzna, dwojakiego rodzaju zależnościami: przez to, co społeczeństwo jemu daje - a jest to przede wszystkim z a s i 1 a n i e (w pewnym stopniu) materialne i stwarzanie warunków bezpieczeństwa -i czego od niego wymaga - zwłaszcza poprzez prawnie usankcjonowane obowiązki wynikające z Międzynarodowej Konwencji

0    Prawach Dziecka i Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (wektory dośrodkowe)

1    poprzez pożądane - niepożądane skutki społeczne funkcjonowania tego systemu (wektory odśrodkowe).

W ramach powiązań „wejściowych” społeczeństwo bezpośrednio lub pośrednio:

-    pobudza jego funkcjonowanie poprzez różnego rodzaju bodźce;

-    określa funkcje społeczne danej formy opieki;

-    stwarza materialno-organizacyjne warunki do jego działalności;

-    wpływa na stan kadry opiekunów i określa ich społeczną rolę;

-    wpływa na teorię, ogólną koncepcję i normy działania opiekuńczego;

-    wpływa na poziom zaspokojenia potrzeb dzieci i atmosferę ich życia;

-    sprawuje funkcje kontrolne, oceniające i egzekwujące.

W zakresie powiązań „wyjściowych” układ opiekuńczy daje społeczeństwu bieżący stan zaspokojenia potrzeb podopiecznych ze wszystkimi tego skutkami oraz „produkt końcowy” w postaci doprowadzonych do samodzielności i dojrzałości bio-psycho-społecznej jednostek.

ROZWINIĘTA STRUKTURA OPIEKI MIĘDZYLUDZKIEJ

potrzeb podopiecznemu

129