Liliaceae
Jeżeli chodzi o zastosowanie w ogrodzie i uprawę, wszystkie średnio wysokie i wyższe funkie można potraktować jednakowo. Wymagają ocienionych stanowisk i próchnicznej, dość wilgotnej gleby, nadają się więc przede wszystkim do nasadzeń podokapowych pod większymi drzewami lub do większych, grupowych założeń w zasięgu cienia drzew. W mniejszym ogrodzie można sadzić pojedynczo pomiędzy wysokimi bylinami, krzewami lub w cieniu pergoli, altan, murków itp. Warto pamiętać, że niektóre odmiany o barwnych liściach wymagają więcej światła, inaczej tracą właściwe zabarwienie. Mrozoodporność wszystkich funkii jest wystarczająca, częściej zamierają z powodu zbyt jałowego lub za suchego podłoża.
Rozmnażanie odmian - przez podział wczesną wiosną. Należy wykopać całą roślinę i bryłę korzeniową podzielić na części z co najmniej jednym pąkiem i wiązką korzeni.
Znana i uprawiana w Japonii od dawna, lecz niespotykana na stanowiskach naturalnych. Tworzy dość okazałe kępy. Liście ma pofalowane. sercowate. długo zaostrzone z szerokim, białym obrzeżeniem. Kwiaty niewielkie, lejkowate, koloru lila. na wysokich pędach. Kwitnie VI—VII.
Gatunek pochodzący z Japonii, określany obecnie jako zbiorowy, czyli obejmujący liczne klony i odmiany. Wszystkie charakteryzują się silnym wzrostem i znacznymi rozmiarami. Liście jajowato-serco-wate. przeważnie bez nalotu na górnej stronie. Kwiatostany wysokości 60-80 cm. złożone z wielu bladolawendowych, lejkowatych kwiatków. Kwitnie VI—IX.
174
0 Hosta - zdjęcie grupowe H. fortunei 'Aureomaculata' - u góry po lewej H. sieboldiana 'Elegans' - pośrodku .—. H. crispula - u góry po prawej
LŁI H. fortunei ’Gold Standart’ - z lewej i 'Green Gold' - z prawej