Ibn Arabi1

W imię Boga Miłosiernego i Litościwego^{1 2}, niech Bóg chroni i błogosławi pana naszego Muhammada, jego rodzinę i towarzyszy!

1 Biedny sługa, niewolnik obecności boskiej i obecności Pana³, powiedział do Boga Najwyższego: Chwała Bogu, który oddzielił dzień od ciemnej nocy i objawił w nich jasne słońce oraz mroczny księżyc⁴. Ich powstanie to dwaj przewodnicy jasności i mroku.

Chwała Bogu na wieki⁵. Chwała wypowiedziana w języku wieczności⁶, który unosi cię ponad granice majestatu⁷, piękna⁸ i doskonałości Boga zapisanych w duchu szlachetności⁹ przez pióro niebieskie¹⁰ w sercach proroków. Ten zapis jest wolny od wpływu czasu, ustalonego porządku świata¹¹ oraz od unicestwienia. Bóg sprawił, że jego sługa odbył

1

   We wstępie do traktatu Ibn 'Arab! wyjaśnia, że przedmiotem jego rozważań są stacje duchowe i sekrety boskie opisane w postaci alegorycznej podróży do nieba. Jest to oczywiście wizja duszy, a nie obserwowanie na własne oczy.

2

   Kor. 1/1.

3

   Por. Wstęp s. XV, obecność.

4

   Nawiązanie do sury XXXVI/37.

5

   W oryginale występuje wyraz azal, co oznacza wieczność bez początku.

6

   Autor używa tutaj wyrazu ąidam, co oznacza wieczność bez końca.

7

   Majestat - getU jest określeniem koranicznym, por. Kor. LV/27, Kor. LV/78.

8

   óarnal jako pojęcie piękna występuje w Koranie, np. Kor. XVI/6.

9

   óawd - szlachetność, oznacza rodzaj szczodrobliwości i wspaniałomyślności boskiej polegającej na dawaniu bez ograniczeń. Karam - synonim szczodrobliwości również pojawia się w oryginale i oznacza dawanie, lecz na wyraźną prośbę wiernego.

10

i° Pióro niebieskie - sarif al-qalam oznacza w terminologii mistycznej Ibn Arabie-go Boga. Tu: skrzypnięcie pióra, a więc akt zapisania boskiej woli na tablicy wieczności.

11

Nawiązanie do oddzielenia niebios od ziemi, por. Kor. XXI/30, tu: organizacja świata.