IMAG1662

Więc wiedzieć chciały,

W^Cżego Wę obawiać miały!

„Wćzora Ż wieczora

Wysłuchałam, jak rybacy Rozmawiali : wiele pracy Łowić wędką lub więcierzem¹; Spuśćmy staw, wszystkie zabierzem,

^Ł' Nie będą mieć otuchy®

Skoro staw będzie suchy**.

Ryby w płacz, a czapla na to:

„Boleję nad waszą stratą,

Lecz można złemu zaradzić,,^

I gdzie indziej was osad|igjgjj|i Jest tu drugi staw blisko,

Tam obierzcie siedlisko,

Chociaż pierwszy wysuszą,

Z drugiego was nie ruszą“.

„Więc nas przenieś! “ — rzekły ryby: Wzdrygnęła się czapla niby;

Dała się na koniec użyć,*

Zaczęła służyć.

Brała jedną po drugiej w pysk, nib$ I tak pomału zjadając, [nieść mając,