W przekładniach pasowych cięgnem przenoszącym moc jest pas.
Przekładnia pasowa w prostszej postaci składa się z dwóch kół - czynnego (1) i biernego (2), które są opasane podatnym cięgnem - pasem (3). Przenoszenie mocy od koła czynnego do biernego jest możliwe dzięki tarciu między pasem a kołami, wywołanemu przez urządzenie do wytwarzania docisku pasa do kół (4) (rys.
Zalety przekładni pasowych:
- możliwość przekazywania ruchu na duże odległości (do 15 m i więcej);
- możliwość tłumienia drgań i uderzeń;
- płynna i cicha praca;
- zabezpieczenie napędu od przeciążenia ze względu na możliwość poślizgu pasa;
- prosta i tania konstrukcja przekładni, łatwa obsługa, małe koszty produkcji i eksploatacji.
Wady przekładni pasowych:
- duże wymiary gabarytowe (przy tym samym obciążeniu gabaryty przekładni są 5 razy większe niż gabaryty przekładni zębatej);
- pewna niestałość przełożenia wskutek poślizgu pasa;
- duże obciążenie wałów i łożysk wynikające ze stosunkowo dużych napięć wstępnych pasa;
- niska trwałość pasów (w granicach od 1000 do 5000 godzin).
Z przekładni pasowych korzysta się do przekazywania mocy najczęściej do 50 kW, o prędkości pasa do t3 - 5.. ,.30m/s, z przełożeniem u <6(10), innym razem jako element zabezpieczający napęd od przeciążeń.
Korzysta się z pasów:
- o przekrojach płaskich (rys. 3.1.2a),
- o przekrojach klinowych (rys. 3.1 -2b), a)
- o przekrojach klinowych zespolonych (rys. 3.1.2c),
- przekrojach okrągłych (rys. 3.1.2d),
- zębatych (rys. 3.1.2e). '
c) d) e) F
Rys. 3.1.2. Rodzaje przekrojów pasów: poprzeczne: a) - płaski, b) - klinowy,
c) - klinowy zespolony, d) - okrągły; wzdłużne: e) - zębaty
Podstawowe kinematyczne, geometryczne oraz energetyczne zależności przekładni pasowych:
- przełożenie u =6Ji/cj2=D2/[.Di(1-e)],
gdzie £ = (0,01...0,02) - współczynnik poślizgu sprężystego;
- prędkość pasa, m/s tJ =7tD1/I|/(60 103) $i>raax;
- kąt opasania koła czynnego, st
al-lWr-STlDt-Dd/aZa^;
- długość pasa, mm
Lp =2o+0,5rr(£),+D2)+0,25(Z?2-Z)I)2/o;
- odległość osi, mm
0 = g [2Lp-n(D ,+£»2) + \|2LP-7t(£)I+D2)2-8(£>2-£>1)2];
- liczba obiegów pasa, s'1 u=-6/Lp $ i^dopi
- użyteczne napięcie pasa, N F, = 2\0] Tt/D
- wstępne napięcie pasa, N F0 =F, l(2’4'), gdzie Tp - współczynnik napędu;
- napięcie cięgna czynnego, N F, =F0 + 0,5 F,;
- napięcie cięgna biernego, N F2 = F0 - 0,5 F, i
- dodatkowe napięcie pasa od sił odśrodkowych, N
F„ =pA r5 2,
gdzie A - płaszczyzna przekroju pasa, mm2, p - gęstość materiału pasa, kg/m3.
Naprężenia w przekrojach poprzecznych pasa:
- od napięcia użytecznego, MPa 0,= F,/A, CT(max=(2,0...2,5) MPa;
- od napięcia wstępnego, MPa cr0 = F0/A,
O o = (1,6...2,0) MPa - dla tkaninowo-gumowych pasów płaskich, O0 = (1,2...1,6) MPa - dla pasów klinowych, cr0= (4...10) MPa - dla pasów syntetycznych,
- od zginania na kątach opasania, MPa C7gt = E(hp/D,), og2=E(hp/D2),
gdzie E - moduł sprężystości materiału pasa, MPa,
E = 200 MPa, hp - grubość pasa, mm.
(Tg = (4,..., 8,..., 20) MPa dla hp/D = (1/50,.., 1/25,.., 1/10).
- od sił ośrodkowych, MPa O-o = Fol A,
Oo= (0,1...1,6) MPa dla -d = (10...40) m/s.
Kryteria obliczeniowe przekładni pasowych:
- zdolność do przenoszenia mocy,
- trwałość pasa.
Obliczenia zdolności przekładni do przenoszenia mocy uważa się za podstawowe i sprowadza do wyboru wymiarów przekroju pasa A-bphp (lub ilości pasów (żeber)) przy najwyższym współczynniku sprawności i umowie y> = <p^. Podstawowe zależności obliczeniowe: bP=Ft/[w]; z = Pi/[P0]; z= 10P,/[/>,„]-
dla pasów płaskich, klinowych i klinowych zespolonych odpowiednio, gdzie bp - szerokość pasa, z - liczba pasów dla przekładni klinowych lub liczba żeber - dla przekładni o pasach klinowych zespolonych.
Trwałość pasa uwzględnia się w obliczeniach w drodze doboru głównych parametrów przekładni {Di,hp,v, o, L) z zaleceniami wynikającymi z teorii zmęczenia oraz z praktyki.
Obliczenie trwałości pasa sprawadza się do oceny czasu pracy pasa przy zmieniających się od amax do Om;n naprężeniach za czas jednego obiegu, gdzie
max tTt Og | Oo , min ^o~ [ FOo .