img080 2

img080 2



Kalionity s;| to wymieniacze jonowe o clutritMcr/c kwasów bądź ich soli, wymieniające z roztworem kationy. Można je rozpatrywać jako wiclowartościowc aniony / dodatnio naładowanymi przeciwjonumi albo Jako wielkocząsteczkowe kwasy lub sole tych kwasów. Grupy funkcyjne znanych kationitów można ustawić w pewien szereg zależnie od ich kwasowości:

—SOjH > —CH 2S03H > —P03H > —As03H > —COOH > —OH > —SH.

W środowisku polarnym kationity dysocjują według schematu:

kationit—S03H -    [kationit—S03] ” + H +

Przykładem wymiany jonowej na kationicie może być następująca reakcja:

sorpcja

(kationit—S03] H* +Na+ +C1“^==^ [kationit—S03]“Na+ + H+ + C1

regeneracja

(clucja)

W procesie sorpcji reakcja zachodzi w prawo, w procesie regeneracji (elucji) w kierunku przeciwnym.

Anionity są to wymieniacze jonowe o charakterze zasad bądź ich soli, wymieniające /. roztworem aniony. Stanowią wielowartościowe kationy z ujemnie naładowanymi przeciwjonami lub wielkocząsteczkowe zasady albo sole tych zasad.

Najczęściej spotykane grupy czynne anionitów można uszeregować następująco:

=N OH > = NH OH > =NH2OH > —NH3OH

Anionity o słabych grupach funkcyjnych, jak —NH3OH, nadają się do wymiany silnych kwasów. Natomiast anionity z grupami aminowymi czwartorzędowymi (e=N • OH) wiążą nawet bardzo słabe kwasy.

W środowisku polarnym anionit dysocjuje według schematu:

R R R    R R R

\i/    [    \i/ T+oh-

anionit — N—OH -■ r Lanionit— N

Proces wymiany jonowej na anionicie może zilustrować reakcja:

R R R    R R R

\i / T

sorpcja

\l/

Lanionit —N J OH-+H++Cr-

- Lanionit — N

CT + H20

regeneracja

(elucja)

Jony Hł w kationitach i jony OH w anionitach są jonami ruchliwymi, które mogą być wymienione na inne jony, natomiast reszty kwasowe i zasadowe (makro-jony) pozostają bez zmian.

Pojemność wymienna, inaczej zdolność wymienna jonitu jest to ilość jonów, która może być wymieniona przez jednostkę masy lub objętości jonitu. Oznacza się ją w molach na 1 kg wymieniacza lub w mi li molach na I g wymieniacza.

Im więcej grup jonowymiennych wprowadzono do przestrzennego i/kiolelli |*ollnu*iu jonitu, tym większu jest l>ojcmnośe (zdolność) wymienna jonitu obliczona na jednostkę masy wymiemm /u I a pojemność zmienia się wraz. z pH roztworu, w którym znajduje się wymieniacz, np. wymieniacz kationowy nie ma grup wymienialnych w środowisku silnie kwasowym, gdyż są one zablokowane przez jony II' roztworu (żywica fenolowa KO występuje wtedy w formie niezjonizowanej ROM). Z dwóch wymieniaczy kationowych o różnych grupach polarnych ten jest silniejszy lub bardziej polarny, który ulega większemu jonizowaniu w mniejszych •.lęźcniach jonów wodorowych. Pojemność wymienna anionitów spada natomiast w środowisku zasadowym. Wymieniacz anionowy jest tym silniejszy, im bardziej zasadowe jest jego ugrupowanie polarne i im wolniej maleje jego zdolność wymienna ze wzrostem zasadowości środowiska.

Cykl jonitacyjny. Pierwszym etapem w cyklu jonitacyjnym jest proces sorpcji. Na początku tego etapu wymieniacz zawiera normalnie tylko jeden rodzaj jonów podlegających wymianie (np. —SO^H*). Roztwór wciekowy przepuszczany przez kolumnę może zawierać jeden lub kilka jonów wymiennych. Po przemyciu kolumny wodą jonit zawiera jony wymieniane z roztworem, jak również pewną część jonów obecnych poprzednio w wymieniaczu.

Drugim etapem cyklu jonitacyjnego jest regeneracja jonitu, czyli elucja. Jony /.tlrzymywane na jonicie usuwa się za pomocą przepuszczanego przez kolumnę nadmiaru roztworu elektrolitu (eluent lub regenerat), zawierającego najczęściej jeden jon wymienny o większym powinowactwie do złoża jonitu, niż jon lub jony wprowadzone w procesie sorpcji. Po przemyciu kolumny wodą cykl wymiany jest zakończony i jonit jest gotowy do następnego cyklu jonitacyjnego.

Podstawą chromatografii jonowymiennej jest wymiana jonów z badanego roztworu na jony o takim samym znaku związane z matrycą, tzn. w miejsce jonów odszeze-pianych od cząstek podłoża przyłączane są jony rozdzielanych składników (rys. 4.3).

p. przeciwjony ^ buforu startowego


substancje

rozdzielane


jony tworzące gradient


1

2

3

4

5

Adsorpcja

Początek

Zakończenie

substancji

rozdziału

rozdziału

Regeneracja

Start

rozdzielanych

(desorpcji)

(desorpcji)

kolumny

■ ► ■ ►

• • •

o o o o o o

o o °(+Jo)

v+1/

aa-

©o

o

°(§f

o/^9

v±y

oo

cr^o

o o o o o o

A A

o o ©

Rys. 4.3. Procesy zachodzące podczas rozdzielania dwóch substancji na jonicie (wg: J. Gniot-Szulżyckn i wsp. 1994: Materiały pomocnicze do ćwiczeń z biochemii dla studentów biologii i chemii, cz, I. Białka. Wyd I Iniwcrsytctu Mikołaja Kopernika, Toruń, s. 46; za zgodą, nieznacznie zmienione)

105


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC00086 (3) Kwasowość hydro!i tyczna Wyparte do roztworu kationy wodorowe wiążą się z jonami OH-
Estymacja to Estymacja to Wymierz odpowiedź a.    oszacowanie statystyki bądź param
IMG21 (3) Warstwa Gouy a- Chapmana wchodzi w skład sorpcji wymiennej. Roztwór glebowy to faza płynn
spoiwa chemia 2 4 (wapienie margliste), to wymienione krzemiany, gliniany i żelaziany powstają w ilo
jego wywodu to swoista pieśń żałobna, tren bądź modlitwa (threnody) przywołująca formę doświadczenia
DSC00037 (3) Lipidy proste • Triacylogliceroie to główna forma zapasowa kwasów tłuszczowychLi
O Potrzeby zbiorowe - to takie, które zgłaszają jednostki, bądź całe grupy (społeczne)jednostek
skanuj0010 Receptury Atrament stosowany w drukarkach typu rfrop-on’ Barwnik kwasowy bądź bezpośredn
43379 wyklad67 Tłuszcze proste to estry glicerqju i wyższych kwasów nasyconych lub nienasyconych. E
1    Nieprawidłowości psychiczne, które mogą występować u osób zdrowych to wymienione
pedagog5 Pedagog 7 warunków pracy, czy to opinii publicznej, mającej charakter bądź trwałej tradycj
Zdjęcie0612 (2) rozpadu kwasów, zasad lub soli na Warunki jony to: *    cząsteczki po
out 0118 «r, Ttttic jeditotlek ps?<ki£v)<n jest /.dolin-;, to rzec/, jasna, że jakikolwiek bąd

więcej podobnych podstron