Dzieci z zespołem Williamsa -Beurena wyróżniają się specyficznym wyglądem twarzy (tzw. twarz elfa).
małogłowie, wypukłe czoło, szeroka szczęka, mała żuchwa, niedorozwój kości jarzmowych, szerokie usta,-pełne wargi, długa wygładzona rynienka podnosowa, nozdrza skierowane ku górze, hiperteloryzm, niebieskie tęczówki
ZESPÓŁ MONOSOMII 1p36
■ częstość : 1: 5000 żywo urodzonych
■ przyczyna: delecja górnego ramienia chromosomu 1 (1p36)
■ Przypuszcza się iż genami odpowiedzialnymi za występowanie poszczególnych cech fenotypowych są: MMP23, SKI, KCNAB2.
Cechy dysmorficzne:
- głęboko osadzone gałki oczne,
- płaska nasada i grzbiet nosa,
- rozszczep podniebienia
- wady serca, wzroku, słuchu
- niedoczynność tarczycy
- dysfagia (utrudnione połykanie)
1. Budowa anatomiczna i histologiczna gonad jest podstawą określenia płci gonadalnej. Osobnik posiadający jądra ma płeć gonadalną męską, osobnik posiadający jajniki ma płeć gonadalną żeńską.
2. Budowa anatomiczna zewnętrznych i wewnętrznych narządów płciowych określa płeć somatyczną człowieka.
3. Rodzaj chromosomów płciowych jest kryterium rozpoznania płci chromosomalnej. Obecność chromosomu Y jest podstawą rozpoznania płci chromosomalnej męskiej, brak chromosomu Y - płci chromosomalnej żeńskiej.
4. Występowanie w genomie regionu determinującego płeć (SRY) stanowi kryterium rozpoznania płci genetycznej.
Obecność SRY jest podstawą rozpoznania płci genetycznie męskiej, brak SRY - płci genetycznie żeńskiej.
5. Płeć chromatynowa - określa ją obecność 1 ciałka Barra w jądrach prawidłowych komórek u kobiet i obecność 1 ciałka Y w jądrach prawidłowych komórek u mężczyzn
6. Płeć hormonalna - jest uwarunkowana rodzajem i ilością wydzielanych hormonów płciowych oraz wzajemną proporcją stężeń androgenów i estrogenów determinujących rozwój cech płciowych