Rys. 17.2. Wynik badania wrażliwości bakterii na antybiotyki metodą dyfuzyjno-krążkową: 1 - wzrastające bakterie, 2 - strefy zahamowania wzrostu
Mikroflora ryb nie jest stała. Określono wiele czynników mających wpływ na jej zmiany ilościowe i jakościowe. Decydujący wpływ wywiera otaczające środowisko. Najliczniej drobnoustroje występują na powierzchni skóry i w przewodzie pokarmowym ryb. W śluzie na 1 cm2 skóry stwierdzono obecność 102-107 bakterii, a występujące wahania są wynikiem bytowania ryb w wodach o różnym stopniu zanieczyszczenia mikroflorą heterotroficz-ną. U ryb złowionych w czystych wodach śluz pokrywający skórę jest przezroczysty i zawiera populację drobnoustrojów rzędu 102. Temperatura wody i występujące w niej drobnoustroje mają wpływ na skład mikroflory. W śluzie ryb z wód ciepłych bakterie mezofilne występują w większej liczbie niż w śluzie ryb z wód zimnych, natomiast u ryb dwuśrodowiskowych obserwuje się inną mikroflorę w czasie bytowania w wodach morskich, a inną w wodach słodkich. Oprócz czynników środowiskowych, liczbę bakterii w śluzie regulują lizozym i niespecyficzne przeciwciała IgM. Bakterie bytujące na powierzchni świeżo złowionych ryb są odzwierciedleniem mikroflory wody i mają przeważnie właściwości psychrofilne. W śluzie ryb dominują zazwyczaj pałeczki Gram-ujemne, należące do rodzajów Pseudo-monas, Vibrio, Aeromonas, Flauobacterium i grupy Moraxella-Acinetobacter oraz ziarniaki Gram-dodatnie z rodzaju Micrococcus. Mikroflora przewodów pokarmowych ryb jest bogata pod względem jakościowym i ilościowym i różni się w zależności od gatunku ryb, budowy przewodu pokarmowego, stadium rozwojowego ryby, jej kondycji, pokarmu i środowiska, z którego pochodzi. Ogólna liczba drobnoustrojów tlenowych w 1 g treści przewodu pokarmowego ryb waha się od 103 do 10® komórek. Oprócz bakterii, mogą występować grzyby. Rozmieszczenie ilościowe i jakościowe mikroflory
153