img338

205

- Po ostudzeniu w eksykatorze ponownie zważyć blaszkę i obliczyć grubość warstwy tlenkowej, stosując wzór (8.27):

(8.27)

Am Af_Fe₃o₄ _ Am 231,52 P d M₂₀₂ ~ P-5,18    64,0

gdzie:

x

A m

P

d

M,

Fe₃0₄

20₂

grubość warstwy zgorzeliny [cm],

przyrost masy próbki [g],

powierzchnia reakcji próbki [cm²],

gęstość powstającej zgorzeliny Fe₃0₄ (z/ =5,18 g/cm³),

masa molowa Fe₃0₄ (231,52 p),

masa molowa 20, (64,0 p).

- Uzyskane wyniki pomiarów i obliczeń przedstawić w tabeli 8.3.

UWAGA: Wynik końcowy, czyli otrzymana grubość warstwy zgorzeliny, jest zależny od temperatury i czasu wygrzewania. Może wynosić od 0,001 do kilku milimetrów. Warto zauważyć, że jeżeli ogrzewanie będzie trwać dostatecznie długo (np. 20-30 min), powstająca zgorzelina przyjmie postać odpadających łusek.

Tabela 8.3

Powierzchnia | reakcji próbki P [cm^2]	Masa blaszki przed ogrzewaniem w, [g]	Masa blaszki po ogrzewaniu m2 [g]	Czas wygrzewania próbki t [min]	Obliczona grubość warstwy Fe304 [cm]	Grubość warstwy Fe304 w funkcji czasu [cm/h]

2. Korozja stali w różnych środowiskach

Celem ćwiczenia jest obserwacja zachowania się stali w środowisku elektrolitów

: wody destylowanej.

Sposób wykonania oznaczenia

-    Cztery blaszki stalowe starannie oczyścić papierem ściernym, opisać, a następnie zważyć na wadze analitycznej i zmierzyć za pomocą suwmiarki. Zapisać wyniki pomiarów i obliczyć pole powierzchni narażonej na zniszczenie.

-    W czterech zlewkach umieścić po około 50 cm³ następujących cieczy: roztwór FIC1, woda destylowana, roztwór NaCl i roztwór NaOH. Za pomocą pH-metru wyznaczyć odczyn roztworów, w których będą reagowały blaszki.

-    Do tak przygotowanych środowisk włożyć po jednej opisanej blaszce stalowej.

-    Od czasu do czasu obserwować zmiany zachodzące na powierzchni blaszek.