IMG47

^Pocoi    wojny”, ombiUt prsałytej, różnili tią, i to (dteyriowuni

m korzyść, od wiciu poetów-wojeimych korespondentów, liigirujijcych Niwy często z dobrze ukrytych punktów obserwacyjnych Dla poetów tych Icrnnt wojny, nt*t po roku 1945, stal się z czasem rutynowym ujęci on doraźnego „wierssopisarstwa" — ochoczo podejmowali się „zadań obowiązkowych", do których przede wszystkim należało rymowanie hymnów pochwalnych na czcić Staliw Kult „wodza narodów", „genialnego stratega", „najlepszego przyjaciela” zrodził się już na początku lat trzydziestych w nurcie tzw poe-tów-pieśmarzy A Surkowa — Delegat (Diekgat, 1933), Pteiń o wodzu {Pieśń a Trrfifr. I936X M (Sakowskiego — Dwa sokoły (Dwa sokola, 1936), Platń o Tmfliir {Pieśnią a Stalinie, 1936); A. Prokoljcwa - Nk ma na Mecie kraju (Ma m świetle strmty, 1939), Toast {Tost, 1939). Poetycką daninę „Sprnwiod-Kwenwi Ojca narodu” złożył też A, Twardowski w poemacie Kraina Murawie (1936) i w kilku ornych przedwojennych wierszach. Z czasem poeta len zerwie 2 tym juttydai* procąderem i znajdzie oą w szeregu najcaiaw)szych iii mask sanuj n askan}

(?o wojase puna piaiamnr prócz kilku utworów lirycznych, która weszły do reponsara pós piipałaraych. wydali setki wierszy oraz niemało poematów, w któryś paamćSmhna występuje me tylko jako symbol zwycięstwa nad faszyzmaa nmacla, ale hkc jako przywódca duchowy, wiodący naród ku jsinlmg pn; mkaari^fc raka 1945 wiersze pochwalne ku cza Stalina psaait nadal ram Mm* —Srdekr {Wait, 1945), Droga do komunamu (Puf k kasmsmammm, MMk łssłowski — Słowo do towarzysza Stadom (Stoma k ani mkuiau Mą Iłłfli Wanny toast (Płowy) Het, 1945). Do „atato-wyttT puHców „W«dm narad ma" Hokączuk tał od czasu do rrasu „wuloa-tańsraz", ap. t. 4a>*sMki — MeoŚ Stado (GomrU M, 1945), Chwała (Stera, 1945* % Karana* i wmlu mnyMT)

(gpetydtą Mawng trudno zaliczać dotrwałych osiągnięć hłarncktch. jrrfndrir om matm W parasjnć chociażby dlatego, Ja twóroaoM połwtgcooa Stalinowi oddaj* kkrast MM| epukt^Krudno ta* be* popadania * zkrąjne oomy odmawiać oototam otmmtrm pnówtąaonyeh Stalinowi irararokci w te* nejnaalayn stoeunku de lej postaw dumka* om gatunek wiano* paasgjryor-negp w cak władcy aktualnie panującego Bttiłlal hyó prsas wtalu od osuwany co naprawi t nrampH nraraiaral jako uadmun, jako powtórka z epoki dworskiej puaajj os mów JsUm wisty ftetrnway oay Katarzyny U, W czeta tekstów rymowanych nazwisko Malina pojawiało się aa rasadzir cytatu obowiązku waga iwjcaąóaia) ba* związku a zasadnie,aynt wątkiem utworu ladanto, tt pooa spaejniizująoy Mą w gloaaaniu chwały Stalina midi znaczna pcgfar«aqje w wydawnictwach, korzystali tai a wszelkich innych przywilejówjciamyli Mg uzoaniom oficjalnej krytyki)Ptmtom tym airan lennie towarzyszyła opinia twórców „ludowych", urabiana w kr ud kach przekazu, a określenie to oznaczało wówczas doskunalaóó pod każdym