IMG47

w działaniu, mówi o tym, co robi, przekłada przedmioty, kiedy chce je policzyć itp. Natomiast nauka szkolna oparta jest o obrazy i pojęcia, jest w dużym stopniu zwerbalizowana, wymaga umiejętności szeregowania, klasyfikowania i myślenia przyczynowo-skutkowego. Analizy wymaga proces przechodzenia od myślenia konkretnego do posługiwania się reprezentacją symboliczną.

Kompetencje Poznawcze

Tu uwzględniamy zachowania i umiejętności dziecka, które dotyczą jego zainteresowań i osiągnięć poznawczych. Są to: poszukiwanie i gromadzenie doświadczeń, łączenie ich w ogólniejsze kategorie poznawcze (np. pojęcia), odkrywanie zależności między doświadczeniami i komunikowanie swoich doświadczeń innym.

Analiza dotyczy umiejętności poznawczych związanych z różnymi obszarami działań dziecka: z poznawaniem świata przyrody, świata społecznego i symbolicznego. Pamiętać tTzeba, że wiele z tych umiejętności wykracza poza rozwojowy i edukacyjny kanon przygotowania sześciolatka do edukacji w szkole, np. umiejętności matematyczne dodawania i odejmowania do 100. Nauczyciel nie może oczekiwać, że pojawią się u większości dzieci, ale powinien umieć je dostrzegać.

Sprawność Motoryczna

Analiza dotyczy aktywności i sprawności ruchowej dziecka, koordynacji ruchowej i sprawności manualnej oraz zadowolenia dziecka z udziału w zajęciach ruchowych.

Samodzielność

Osiąganie samodzielności wiąże się z tym, że w szkole dziecko pozostaje przez kilka godzin w grupie rówieśników. Oczekuje się od niego, że będzie samodzielne w zakresie czynności samoobsługowych i wykonywania zadań szkolnych oraz tego, że nie będzie wymagało ciągłej bliskości i uwagi nauczyciela.

Analiza samodzielności obejmuje te zachowania i umiejętności dzieci, które polegają na zaradności, samodzielnym poszukiwaniu sposobów rozwiązania trudnych sytuacji. Należą tu także takie cechy zachowania, jak wytrwałość i odporność. Analiza dotyczy też braku samodzielności, który widoczny jest w przejawianej zależności, częstych prośbach o pomoc, rezygnacji z własnej inicjatywy. Jeżeli takie zachowania dziecka nie mają przejściowego charakteru, mogą świadczyć o poważnych problemach.

Rozwijanie nowej formy aktywności jaką jest nauka, jest możliwe dzięki zdolności oddzielenia czynności od jej wyniku. Zabawa jest główną formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym. W zabawie liczą się czynności, one są celem i źródłem przyjemności. Nauka jest formą aktywności, w której ważny jest wynik, efekt. Aby osiągnąć pożądany rezultat dziecko musi kontynuować pracę nawet wtedy, kiedy nie ma na to ochoty. Oczekuje się od niego wytrwałości i zainteresowania wynikiem. Konieczność wykonywania poleceń wymaga ich rozumienia, pamiętania, a także odporności na niepowodzenia podczas ich realizacji.

Nl EKON FLIKTOWOŚĆ

Rozpoczęcie nauki w szkole łączy się z przynależeniem do grupy, do społeczności szkolnej, co pociąga za sobą konieczność respektowania uzgodnionych, a także nieformalnych reguł. Wiele zadań szkolnych wymaga współpracy z rówieśnikami, uwzględniania ich praw, np. kolejności, część zadań wykonywana jest dla innych dzieci. Wiele problemów wiąże się z rozwiązywaniem sytuacji konfliktowych, w tym związanych z rywalizacją. Zwracamy tu uwagę na umiejętności społeczne: współdziałanie w grupie, przestrzeganie zawartych umów, uwzględnianie praw innych dzieci, wyrażanie ujemnych uczuć bez krzywdzenia innych. Wymienione zachowania dotyczą podejmowania prób rozwiązywania konfliktów i dążenia do opanowania gwałtownych uczuć w trudnych dla dziecka sytuacjach.