IMG02

spawalnicze w połączeniach grubościennych, znacznie większe niż w stalach niestopowych. W wypadku połączeń grubościennych istnieje zatem niebezpieczeństwo wystąpienia pęknięć w czasie krzepnięcia spoiny (pęknięcia krystalizacyjne) oraz w czasie ponownego nagrzewania materiału podstawowego i spoiny (pęknięcia segregacyjne). Schemat usytuowania pęknięć w złączu spawanym przedstawia rysunek 7.17.

Rys. 7.16. Pęknięcie krystalizacyjne w spoinie stali austenitycznej

pęknięcia powstające w stopiwie pęknięcia powstające w spoinie poprzedniego ściegu    w czasie krzepnięcia

Rys. 7.17. Usytuowanie pęknięć w złączach spawanych stali austenitycznych Cr-Ni

Skłonność stali do pękania na gorąco uzależniona jest w dużym stopniu od jej składu chemicznego, a tym samym od sposobu i charakteru krzepnięcia oraz rodzaju pierwotnie krzepnącej fazy (austenit lub ferryt). W zależności od rodzaju krystalizującej pierwotnej fazy domieszki segregujące mogą skutecznie zwiększać skłonność do pękania. Spoiny austenityczne krzepnące z pierwotnie wydzielanym austenitem są bardziej skłonne do pęknięć niż spoiny krzepnące pierwotnie jako ferrytyczne lub ferrytyczno-austenityczne. Jest to związane