92 Z ŻAŁOBNEJ KARTY
organizacyjnych znacznie większej niż przed wojną instytucji, zwłaszcza kiedy trzeba było od podstaw tworzyć sieć bibliotek terenowych.
Jako kierowniczka naukowych komórek organizacyjnych (Oddziału Starodruków, później Działu Zbiorów Specjalnych) brała udział we wszystkich prowadzonych na terenie Biblioteki pracach zespołowych, m.in. przy opracowywaniu bibliografii z zakresu psychologii, bibliografii starych druków wielkopolskich, centralnego katalogu starych druków. W 1939 r. ukazała się w Tekach Pomorskich monografia H. Kurkówny o Ignacym Danielewskim, drukarzu i wydawcy, pisarzu ludowym. Ogłosiła pracę dotyczącą zbiorów rękopiśmiennych Biblioteki Raczyńskich *.
Ogromny jest wkład H. Kurkówny w przygotowywaniu nowych kadr bibliotekarskich. Od 1945 r. organizowała różnego rodzaju szkolenia wewnętrzne mające na celu podnoszenie zawodowej wiedzy praktycznej. W 1953 r. zorganizowała wojewódzki punkt konsultacyjny POKKB dla województw poznańskiego i zielonogórskiego, którym kierowała do 1972 r., będąc równocześnie wykładowcą i członkiem komisji egzaminacyjnej.
Mimo ogromnego zaangażowania zawodowego brała aktywny udział w pracach społecznych. Przez cały okres pracy była członkiem Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, pełniąc różne funkcje w Zarządzie Okręgu. W pracach Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki wyróżniła się szczególną dbałością o sprawy socjalne pracowników. Była członkiem Stowarzyszenia Archiwistów Polskich i Wielkopolskiego Towarzystwa Przyjaciół Książki.
Niezmiernie serdeczna i koleżeńska, równocześnie bardzo energiczna, ciesząca się ogromnym autorytetem, odznaczała się wielkim poczuciem lojalności i odpowiedzialności wobec instytucji.
Wyrazem uznania dla pracy zawodowej i społecznej było przyznanie Jej odznaczeń i wyróżnień m.in. Odznaki Honorowej Miasta Poznania i Złotego Krzyża Zasługi (1954 r.). W czasie uroczystości jubileuszowych 150-lecia istnienia Biblioteki w 1979 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Halina Kurkówna związała całe swoje życie zawodowe właściwie z jedną instytucją, której poświęciła bez reszty wiedzę fachową, zdolności organizacyjne i serce. Jej długotrwała działalność pozostawiła trwały ślad w historii najstarszej książnicy wielkopolskiej.
Kazimierz Ewicz
Maszynopis wpłynął do redakcji 9 października 1995 r.
GRAŻYNA LIPIŃSKA (1902-1995)
W dniu 30.11.1995 r. odeszła od nas „na następną wartę”, jak napisano w jednym z nekrologów, mgr inż. Grażyna Lipińska — podpułkownik Wojska Polskiego, emerytowany
Miejska Biblioteka Publiczna im. E. Raczyńskiego. W: MateriaJy Komisji Koordynacyjnej Bibliotek Wielkopolskich. Informator o zbiorach rękopiśmiennych bibliotek poznańskich. Wrocław 1960 s. 22-26.