IMG72

Poszczególne rodzaje naprężeń występujących w podłożu wyznacza i*_t wzorów:

- naprężenia pierwotne pochodzące od ciężaru warstw gruntowych

	i • m ^at„ = £ r-i	0311
-odprężenie powstałe w wyniku wykonania wykopu do głębokości 0,t której istniały przed jego wykonaniem naprężenia pierwotne oDf,
	^5«P “ °Dp^w	0*
- naprężenia minimalne	°zmU ^m °z, ~ °zp	(Ml);
— naprężenia od obciążenia budowlą
	°za “ °u * °zd	M
przy czym	°u * °zp “ °Dp*w	(341)
a	°td * °zą - ^dzp	n

gdzie a_Łq wg wzorów (3.32 -f 3.36), - naprężenia całkowite

(3^3)

®ind«

°u

przy czym r)_w — współczynnik zależny od kształtu i wymiarów wykopu (w pny-padku obliczania naprężeń pod środkiem wykopu prostokątnego

	(3.40
= ^s" * ^s'i
-« -	(3/45)
' A#<">
y - °*^hl	(3.46)
^1 *#<:»

Osiadanie a, warstwy podłoża o grubości A, oblicza się wg wzorów.

gdzie:

<

O Uf ^at<il

osiadanie wtórne warstwy i (cm],

osiadanie pierwotne warstwy i [cm],    nodlolu poś

odpowiednio wtórne i dodatkowe naprężenia w po fundamentem, w połowie grubości warstwy f I ■

- odpowiednio edometryczny moduł ściśliwości wtórnej i pierwotnej ustalony dla gruntu warstwy i (kPaj, h, - miąższość warstwy i [m],

|    — współczynnik zależny od stopnia odprężenia podłoża po wykonaniu

wykopu, którego wartość należy przyjmować:

X = 0 — gdy czas wznoszenia budowli (od wykonania wykopu do zakończenia stanu surowego z montażem urządzeń stanowiących obciążenie stałe) nie trwa dłużej niż I rok,

X ■ 1,0 — gdy czas budowy jest dłuższy niż 1 rok.

Podłoże gruntowe do liczenia osiadań należy podzielić na jednorodne warstwy o miąższości h $0£B i nie większej niż 2,0 m. Naprężenia wtórne i dodatkowe wyznacza się pod środkiem ciężkości podstawy fundamentu na głębokościach odpowiadających połowie grubości poszczególnych warstw gruntowych.

Sumowanie osiadań poszczególnych warstw należy przeprowadzać do głębokości Z^, na której jest spełniony warunek:

s 0,3 o_łp    (3.47)

Gdy głębokość ta wypada w obrębie warstwy o znacznej ściśliwości obliczenia należy prowadzić do spągu tej warstwy.

PRZYKŁAD 3.4

Obliczyć osiadanie stopy fundamentowej o wymiarach w planie B = L * 2,0 m obciążonej osiowo siłą pionową o wartości charakterystycznej N_K = 600 kN. Warunki w podłożu stopy przedstawia rysunek w tabl. 3.4.

Na podstawie danych o podłożu jak na rysunku, potrzebne do obliczeń osiadania wartości parametrów geotechnicznych określono metodą B. Charakterystyczne wartości gęstości objętościowych gruntu w poszczególnych warstwach podłoża określono z tabl. 2.1 i 2.2, uwzględniając obecność wody gruntowej w podłożu i działanie ciśnienia spływowego od dołu na warstwę pyłu.

Edometryczne moduły ściśliwości pierwotnej gruntu przyjęto z rys. 2.2, a moduły ściśliwości wtórnej Af'"' wyznaczono z zależności:

przyjmując wskaźnik skonsolidowania gruntu P z tabl. 2.3. Współczynniki rozkładu naprężeń w podłożu gruntowym przyjęto z rys. 3.14 przy uwzględnieniu odprężenia gruntu i z rys. 3.13, przy obliczaniu rozkładu naprężeń pod sztywnym fundamentem o wymiarach LxB, zakładając, że X ■ I.

Naprężenia na grunt w poziomie posadowienia wynoszą (u:

150 kPa

H _ 600

⁹ " LxB ' 4,0

49