Wielkość ta jest minimalizowana przez dobór materiału o małej wartości (Acpp)U , ty przez maksymalizowanie wartości wskaźnika funkcjonalności
wyprowadzonego w wyniku podstawienia a = Ajpcp.
Na rysunku 6.31 przedstawiono WYKRES 9: A —a z wykreśloną na nim linią doboru materiałów, odpowiadającą M = 10~3 m2K/(W-sl/2). Pianki polimerowe, korek i lite polimery są dobre, ale jedynie w przypadku, gdy temperatura wewnętrznej powierzchni ściany nie przekracza 200°C. Tymczasem w piecach do wypalania temperatura pracy osiąga 1000°C. Ceramika porowata jest oczywistym wyborem (tabl. 6.14). Mając dobrany materiał, optymalną grubość ściany oblicza się ze wzoru (6.49).
Pianki stanowią rozwiązanie analizowanego problemu projektowego, gdyż zarówno ich przewodność cieplna, jak i pojemność cieplna są małe. W rzeczywistości ściany pieców do wypalania są wykonywane z porowatych cegieł ceramicznych o małej gęstości — są to więc pianki ceramiczne.
W centralnie ogrzewanych domach, w których wyłącza się na noc ogrzewanie, zachodzi podobny cykl. W tym przypadku najlepszymi materiałami są pianki polimerowe, korek lub włókno szklane (które ma takie właściwości cieplne jak pianki).
tablica 6.14. Materiały na ściany energooszczędnych pieców
Materiał
Materiał ^ a ’ Komentarz
[m2K/(WsI/2)J
rw»m;ir» pnrnniam 3-HT* + 3-10~*Oczywisty wybór. Im mniejsza gęstość, tym większa funkcjonał
ność
Pianki polimerowe
Korek
Drewno
(Włókno szklane)
Jest użyteczne do temperatury 500°C
Elastomery lite Polimery lite
*?, Pionierska konstrukcja z 1829 r. (przyp. tłum.).
Podobne przykłady: p. 6.15. Materiały na pojemniki izoteimiczne, skuteczne w krótkich przedziałach czasu, p. 6.17. Materiały na ściany akumulujące ciepło, p. 6.18. Materiały umożliwiające minimalizowanie odkształceń cieplnych przyrządów precyzyjnych.