IMG 20

wodzie.

rekry

W

■

⁴ a tf^owo-histydynowe w patywee i S1 <\_ckaiboksy\acj\ do L-lizyny i I PB I czasie 20 b po uprzedniej n

* ^^tv\ex otrzymać po enzymatycra

rotlenkiem sodu do pH 6,8, odwirowywane

I    9 pomocą racemazy) pros

ichrołwobacter obae 140°C przy

Prekursorem L

wiooctanu. Zastosowanie auksotroficznych mutantów homoserynowozali

w formie L-glutaminianu sodu z roztworu po skorygowaniu kw

i suszone;

6.9.4.

Otrzymywanie L-lizyny lizyny jest L-asparaginian powstający po transaminacji 2

AO/\n>nM«n nilUflAf«*Ari/vmf!/«h mi ltontAu;    I ^

niemających dehydrogenazy homoserynowej, które w warunkach deficytu ^ moseryny są pozbawione L-treoniny lub podwójnych auksotrofów metionino^ -treoninowych (C. glutamicum, B. flavum), umożliwia efektywną przemian. L-asparaginianu do L-lizyny. Przydatne są również mutanty regulatorowe, nię. wrażliwe na hamujące działanie S-(2-aminoetylo)-L-cysteiny (AEC) I analogu strukturalnego lizyny, których enzymy na odcinku przemian od L-asparaginian^ do L-lizyny nie ulegają zahamowaniu żadnym produktem końcowym tego szlaku (L-treoniną lub L-metioniną). Wydajnej produkcji L-lizyny sprzyjają: mutacje blokujące przemiany fosfoenolopirogronianu (PEP) do pirogronianu w szlaku EMP katalizowane kinazą pirogronianową lub mutacje obniżające aktywności układu dehydrogenazy pirogronianowej i syntezy cytrynianowej. Zrekombino-wane klony C. glutamicum, ze zwiększoną ilością aspartokinazy (pierwszy enzym szlaku) niewrażliwej w wyniku mutagenezy na hamowanie lizyną 1 zwiększoną ilością syntazy dihydrodipikolinianowej (pierwszy enzym odgałęzienia szlaku w kierunku lizyny) syntetyzują L-lizynę z wydajnością do 120 g-dm Wspomniane mutanty są hodowane w dobranych pożywkach ze źródłem węgla (glukozą, sacharozą, melasą, skrobią, metanolem, etanolem, kwasami organice* nymi i ich solami, a zwłaszcza kwasem octowym lub octanem sodu), nieorganicznym lub organicznym źródłem azotu (mocznikiem, solami amonowymi^ aminokwasami, wyciągami z kukurydzy, otrębów ryżowych, drożdży lub mięsa, mączką rybną, peptonem, bulionem, hydrolizatami kazeiny, mąki sojowej lub śruty rzepakowej), makroelementami (siarczanem(VI) magnezu i żelaza, fosforanem sodu, jedno- i dwufosforanem potasu, chlorkiem manganu, wapnia i sodu) i mikroelementami. W przemysłowej biosyntezie prowadzonej w bioreaktorze

X cieczy pofermentacyjnej i ^asu w postaci ciekłej tub susie .poiywczegp i farmaceutycznego. Lj składniki pożywki, w tym bi _pej trwałości jest uzyskiwany | ^ej wyparce próżniowej ciecz 9$-\00°C i zakwaszonej kwt ttia monochloiowodorku \izyi I Suszony koncentrat lizyny, | do \A% innycb aminokwai I zwitków mineralnych, jj czonej cieczy pofermenuc ■ w suszarkach tozptytóH lizyny jest otrzymywany niaczy (mączki kostnej, i cowo-taśmowych, a prep nej kwasem siarkowymi kationit w formie amon roztworem amoniaku, s jest zagęszczany próżni ści monocbloiowodort ciecz pofermentacyjni i fosforanów wapnia, bojętniemu demineta

440