Rozdział 10
328
którym powierzył on wykonanie zobowiązania. Prawo polskie generalnie dopuszcza laki zbieg podstaw odpowiedzialności, pozostawiając poszkodowane
mu
możliwość wyboru reżimu kontraktowego lub deliktowego, w ramach którego'będą dochodzone roszczenia odszkodowawcze. Taki zbieg roszczeń jest f ^ przewidziany w k.c. z zastrzeżeniem, że z istniejącego uprzednio zobowiązania f •>* ^ -o* może wynikać co innego. Niekiedy zaś to przepisy o odpowiedzialności delik- / Jf* '*** towej wyznaczają prymat odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego.
Y' &
jfl^^odP0
i
' v /b'
"*
i I"®**
Hocnzym
sme omówiu pi ttptycay •dmlnosc ocw
W wypadku szkody na osobie dochodzenie roszczeń dcliktowych w stosunku do organizatora turystyki jest z reguły mniej korzystne dla poszkodowanego niż oparcie roszczeń na reżimie kontraktowym. Inaczej jest właściwie tylko wtedy, gdy przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną występuje zarazem jako przewoźnik samochodowy. Jego bowiem odpowiedzialność deliktowa za śmierć lub uszkodzenie ciała osób przewożonych autokarem jest oparta na zasadzie ryzyka, co chroni należycie interesy poszkodowanych (zob. punkt 7 tego rozdziału podręcznika). W razie jednak oparcia roszczeń dcliktowych w stosunku do organizatora turystyki na zasadzie winy wykazanie tej winy obciąża poszkodowanego klienta, a organizator turystyki może stosunkowo łatwo wykazać, że nie ponosi winy w wyborze osób. którym powierzył wykonanie określonych czynności. Toteż orzecznictwo sądowe skłania się do uznania, że przepisy kodeksowe dotyczące odpowiedzialności deliktowej za cudze czyny, nie znajdują zastosowania do sytuacji, gdy przedsiębiorca będący organizatorem imprezy turystycznej powierza podwykonawcom wykonanie poszczególnych usług turystycznych. W szczególności tak uznał SN w uchwale z 25 lutego 1986 r., stwierdzając, że odpowiedzialność biura podróży za zatrucie pokarmowe uczestników wycieczki podczas korzystania z posiłku w restauracji ma charakter kontraktowy i za działania podwykonawców odpowiada ono jak za własne działanie lub zaniechanie na podstawie art. 474 k.c.
K mwf o sw ** mott tyc ntyuumt W*irati jak
r^NNW \v ubtzgk
W ramach obowiązków wynikających z zawartej umowy o świadczenie usług turystycznych organizator turystyki ma obowiązek zapewnienia uczestnikom imprezy turystycznej szeroko rozumianego bezpieczeństwa, które obejmuje zagwarantowanie bezpiecznych warunków przewozu nie tylko na trasie danej imprezy, ale również podczas korzystania przez uczestników z usług dodatkowych przewidzianych jej programem, jak też bezpiecznego pobytu w hotelu oraz bezpiecznego korzystania z restauracji w trakcie trwania imprezy. Już w przeszłości na podstawie ogólnych regulacji kodeksowych dotycząc) ch wykonywania zobowiązań i skutków ich niewykonania sądy polskie w) awa y korzystne dla klientów- biur podróży wyroki w- sprawach dotyczących roszczeń z tytułu szkód osobowych poniesionych przez uczestników wycieczek, yroktem Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z 28 kwietnia 1970 r. została
i rozstrói 74°WI • zia,ność Antraktowa biura podróży za uszkodzenie ciała rowia uczestnika imprezy turystycznej, spowodowane wypadkiem