IMG@88

Tezy koncepcji Judith Rich Harris Harris J.R. (1995). Whcrc is thc child environment? A _u

102, 3, 458-489.

^Br°^{UP S0Cia}'^,Za,,0n ^ ^of«ievelopniem. P_Mglcal ^

1 • „Dzieci uczą się oddzielnie, jak zachować się w domu i jak zachować się na zewnątrz domu * (szesnaście cytowanych w kolejnych punktach tez, za: Harris, 1995, s. 467).

2.    „Osobowość składa się z wrodzonego rdzenia oraz nabytych, kontekstowo specyficznych systemów behawioralnych”.

3.    „Gdy dzieci stają się starsze, pozadomowy system behawioralny bierze górę nad systemem wewnątrz-domowym i ostatecznie staje się częścią osobowości dorosłego”.

4.    „Pry maty są predysponowane do afiliacji w grupie i przystosowania do grupy”.

5.    „Ludzie mają umiejętność identyfikowania się z więcej niż jedną grupą; identyfikacja grupowa, która jest znacząca w danym momencie, zależy od społecznego kontekstu”.

6.    „Grupa z którą dziecko identyfikuje się, gdy jest poza domem, jest grupą rówieśniczą, innych dzieci które podzielają istotne społecznie cechy, takie jak wiek, płeć, etniczność, oraz (w okresie adolescencji) zdolności i zainteresowania”.

7.    „Identyfikowanie się z grupą prowadzi do przyjmowania postaw grupy i norm zachowania. Wskutek tej asymilacji członkowie grupy upodobniają się do siebie”.

8.    „Rodzice nie przenoszą swojej kultury bezpośrednio do swoich dzieci. Kultura jest transmitowana od rodziców grupy rówieśniczej i z innych źródeł kulturowych do grupy dzieci reprezentującej ten sam status społeczny, a za jej pośrednictwem do poszczególnych dzieci”.

9.    „Dzieci przenoszą do grupy zachowanie wyuczone w domu tylko, jeśli jest podzielane i aprobowane przez większość grupy. Dzieci z nietypowych domów nie wmoszą swoich nietypowych zachowań do grupy”.

10.    „Grupy rówieśnicze dzieci tworzą swoia w asną kulturę przez selekcjonowanie i * odrzucanie różnych aspektów kultury dorosłych, oraz przez robienie własnych „innowacji” kulturowych. Podczas dzieciństwa dzieci przechodzą przez serię tych dziecięco kreowanych kultur”.

11.    „Faworyzowanie „swoich” i niechęć wobec „obcych oparte są na adaptacyjnych mechanizmach wytworzonych przez ewolucję u naczelnych oraz u ludzi”.

12.    „W grupach ludzkich faworyzowanie swoich i niechęć wobec obcych wywołuje efekt kontrastu grupowego, który wytwarza różnice tam gdzie ich nie było, lub powiększa różnice istniejące między grupami”.

13.    „I Iierarchie statusu wewnątrz grup -różnice w dominacji lub społecznym wpływie - istnieją we wszystkich grupach prymatów. Różnice statusu mają tendencję do trwałości i w przypadku ludzi mogą mieć trwałe konsekwencje dla osobowości”.

14.    „Społeczne porównania w grupach rówieśniczych udzielają dzieciom informacji o ich własnych słabościach i mocnych stronach, a w rezultacie prowadzą do obsadzania jednostki w jednej z typow ych ról przez innych członków grupy”.

15.    „Asymilacja wewmątrzgrupowa i kontrast międzygrupow'y pojawiają się, kiedy tożsamość grupow a jest istotna. Tożsamość grupowa jest najistotniejsza w obecności innych grup”.

16.    „Asymilacja wewnątrzgrupowa i różnicowanie wewnątrzgrupowe nie wykluczają się wzajemnie. Dzieci mogą stawać się podobne do innych rówieśników w jeden sposób (socjalizacja), oraz w tym samym czasie mniej podobne pod innym względem