nych bulwy mieczyków wykopuje się 2-3 tygodnie po zakończeniu kwitnienia. Termin wykopywania w zależności od wczesności odmiany przypada od początku września do początku października. Liście ucina się 3-5 cm | nad powierzchnią gleby. Bulwy suszy się przez kilka dni w pomieszczeniu o temperaturze 24—30°C przy 20—40-krotnej wymianie powietrza w ciągu godziny. Proces suszenia powinien trwać jak najkrócej, gdyż wraz z wydłużeniem tego procesu maleje masa bulw. Gdy bulwy mateczne dają się łatwo oddzielić od bulwy zastępczej to przystępuje się do czyszczenia. Usuwa się resztki pędów, starych bulw, korzeni. Po ponownym dosuszeniu w pomieszczeniu o temperaturze 18-20°C sortuje się bulwy według wielkości. Do dalszej reprodukcji pozostawia się bulwy o obwodzie poniżej 8 cm. W okresie spoczynku przechowuje się je w pomieszczeniu o temperaturze 5°C.
frezja - Freesia Eckl. ex Klatt
Kształt bulw frezji jest stożkowaty lub jajowaty. Z zewnątrz okryte są suchymi, włóknistymi łuskami koloru słomkowego lub jasnobrązowego. Na powierzchni bulwy widoczne są węzły i międzywęźla. W czasie wegetacji zamiera bulwa mateczna, poprzez grubienie nasady pędu powstaje bulwa zastępcza i u jej podstawy bulwy przybyszowe. Wielkość bulw zastępczych wynosi 5-13 cm, a przybyszowych 3—4 cm.
W Polsce frezja na skalę produkcyjną uprawiana jest tylko pod osłonami.
W produkcji na kwiat cięty bulwy przed sadzeniem poddawane są tzw. procesowi preparowania - działaniu przez 12-17 tygodni temperaturą 28-30°C, która przerywa spoczynek i przygotowuje do wzrostu. Następnie przez | 4 tygodnie bulwy „chłodzi się" w pomieszczeniu o temperaturze 14-16°C,
co z kolei wpływa na skrócenie cyklu produkcji. Takie postępowanie jest wskazane ze względów ekonomicznych. Jednak producenci często łączą uprawę na kwiat cięty z reprodukcją bulw. Wówczas okres uprawy wynoszący 5-7 miesięcy jest zbyt krótki, aby uzyskać dobry przyrost bulw potomnych. Reprodukcję w takich warunkach można prowadzić tylko w ciągu 3-5 cykli, a następnie należy odnawiać odmiany lub zastępować je nowymi, uzyskiwanymi z siewu nasion lub kultur in vitro. Celowe jest zatem przy prowadzeniu reprodukcji pomijanie chłodzenia, poprzedzającego sadzenie. Aby bulwy mogły przyrastać, po zbiorze kwiatów uprawia się jeszcze rośliny przez 4-6 tygodni przy temperaturze podłoża 15°C. Po wykopaniu bulw, przesuszeniu i oczyszczeniu przechowuje się je w temperaturze 2-6 °C.
W Akademii Rolniczej w Szczecinie prowadzone są badania nad otocz-kowaniem bulw polisacharydami i chitozanem mającymi, między innymi, na celu stymulowanie przyrostu masy bulw.
Bulwy gatunków krokusów osiągają obwód 5-6 cm. U odmian ogrodowych obwód może przekraczać 10 cm. Kształt bulwy, podobnie jak barwa łuski okrywającej jest także cechą gatunkową i odmianową. Bulwy są lekko spłaszczone, kuliste lub gruszkowate. Łuski okrywające są delikatne lub grube, koloru beżowego, brązowego lub brunatnego w różnych odcieniach. Mają wyraźne unerwienie.
Wśród krokusów spotyka się gatunki i od- marntmmmKmamumaammm miany kwitnące wiosną lub jesienią, przy czym najwięcej jest tych pierwszych. Ich bulwy sadzi się od połowy września do połowy października. Jeszcze tego samego roku bulwy ukorzeniają się, a wczesną wiosną wyrastają części nadziemne. Z jednej bulwy rozwija się kilka pąków, szczególnie u dużych bulw. U podstawy części nadziemnej, nad bulwą mateczną lub z boku powstają nowe bulwy zastępcze w liczbie 1-3. U podstawy nowych bulw wyrasta kilka korzeni kurczliwych. Korzenie te, zamierając pod koniec wegetacji, wciągają bulwy na głębokość, na której była bulwa mateczna. W ten sposób przy uprawie kilkuletniej nowe bulwy znajdują się co roku na tej samej głębokości.