IMGU16

m 2yw/«ni«

twórczych. takich jak.- wapń, sód, potas, magnez -r mleko przyczynia się w dużym stopniu do zachowania równo-wagi kwasów o-zasadowcj ustroju. Węglowodany występu ją w mleku pod postacią cukru — laktozy. Cukier zwiększa wartość kaloryczną mleka i sprawia, że białko i tłuszcz zawarty w mleku są lepiej wykorzystane.

Dzieci starsze powinny otrzymywać około 600 g mleka dziennie. Przy ograniczonej ilości białka z innych produktów dziecko może otrzymywać więcej mleka. Z uwagi na fakt, ze mleko jest źródłem składników budulcowych — plastycznych (białko, wapń, fosfor) i substancji uzupełniających — wzrostowych (witaminy A i Bg) udział mleka w żywieniu dzieci jest nieodzowny. Jeśli dziecko nie chce pić mleka, nie możemy aprobować tego stanu rzeczy, ale musimy znaleźć przyczynę tej niechęci. A przyczyn może być wiele. Przede wszystkim nie można podawać dzieciom mleka zawsze w tej samej postaci. Oprócz zup mlecznych, stosowanych na śniadanie lub czasem na kolację, należy podawać mleko z dodatkiem kawy zbożowej, herbaty lub kakao lub w stanie naturalnym bez dodatków. Na wiosnę i w Jecie częściej należy podawać mleko zsiadłe, a od czasu do czasu (jeśli dziecku smakuje) kefir lub jogurt.

Mleko nadaje się doskonale do przyrządzania wielu łatwych do wykonania deserów i potraw słodkich. Z mleka możemy przyrządzić: kisiel waniliowy, kakaowy, kar* melowy, kawowy, bakaliowy (z dodatkiem rodzynków, skórki pomarańczowej, krajanych migdałów itp.), krem z kaszki manny lub kukurydzanej, ryż na mleku przekładany surowymi tartymi jabłkami, krem z mleka słód* kiego lub zsiadłego, owoce w sosie mlecznym, zupę „nic" i różnego rodzaju koktajle.

Z wymienionych potraw należy korzystać zwłaszcza wtedy, gdy dziecko niechętnie pije mleko w naturalnej postaci. Niechęć niektórych dzieci do mleka może wypły* wać z tego, że w okresie wczesnego dzieciństwa były

przekarmiane mlekiem. Dziecko mogło słę równie* Tiihe chącić do picie mleka, jeśli podawało mu się mleko pozbawione dobrego smaku i w sposób meepetyczny Mota to sprawiać:

—    zbyt późne gotowanie mleka, od momentu dostarczenia go do domu;    ■■*-*»    .-r: , ■ ■ ■ *'-'-4,

—    Zbyt długie przetrzymywanie mleka na płycie kuchee-nej po zagotowaniu (tworzą się wtedy coraz to nowe warstwy kożuchów i wydzielają się ~oka~ tłuszczu pływającego na powierzchni);

—    podgrzewanie całej ilości mleka nawet wtedy, gdy potrzebna nam jednorazowo mała ilość:

—    podawanie dziecku mleka z kożuchami nawet wsady, gdy ich nie lubi;

—    wyjmowanie kożuchów przy dziecku i zawieszanie ich na brzegu kubka lub układanie na spodeczku;

—    podawanie mleka zawsze w tej samej postaci (np. jako zupy mlecznej) lub bez żadnych dodatków.

Mleko podgrzewane kilka razy staja się niesmaczne, a duże ilości białka ft tłuszczu marnują się przywierając d< ścianek garnka. Kożuch z mleka jest produktem o wysokiej zawartości białka i tłuszczu I zawsze mota być wykorzystany do potraw, ale nie trzeba go dziecku pokazy* wać.

Jeśli dziecko niechętnie pija mleko, to zamiast je ma szać należy szukać sposobów, aby mleko .zamaskować** i w wielu potrawach nam się to udaje. Na ogół dzieci lubią desery, a wiele deserów możemy przygotować właśnie na mleku. Na przykład nie widać mleka w kisielu kakaowym, a krem z mleka zsiadłego mota doskonale uchodzić za krem ze śmietany. Stosunkowo dutą dość młaka możemy wykorzystać do potraw, np. do zup* sosów, potraw z warzyw. Wszystkie zupy, które podprawiamy śmietaną, powinny być również podprewtone aitłim. słodkim lub zsiadłym roztrzepanym, zwłaszcza bataaca zabielany. bot winka, zupa pomidorowa, ogórkowo jatayam