Temat 2: Ujęcie motywu biesiady i jego funkcje w utworach: O doktorze Hiszpanię Jana Kochanowskiego i Pijaństwo Ignacego Krasickiego. Zwróć uwagę na kontekst historycznoliteracki.
Jan Kochanowski, O doktorze Hiszpanie „Nasz dobry doktor sjj^eśfię afeśpbierze,
Ani chce z nami
„Dajcie mu pokój! najdziem go w pościeli,
A sami przedsię Bywajmy weseli!"
, Już po wieczerzy, pódźmy do Hiszpana!"
„Ba, wierę, pódźmy, ale nie bez dzbana". „Puszczaj, doktorze, towarzyszu miły!"
Doktor nie puścił, ale drzwi puściły.
„Jedna Boże zdrowie!"
• doktor na to powie.
Od jednej przyszło aż więc do dziewiąci,," “
A doktorowi mózg się we łbie mąci.
„Trudny - powiada - mój rząd z tyml|S(« Szedłem spać trzeźwio, a wstan®jjijąjg|f.i
Ignacy Krasicki, Pijaństwo
„Skąd idziesz?" - „Ledt^jllipljp,- „I jak jeszcze. Wszak wiesz, że ja
Ale mi zbyt dokucza ból głowy okrutny”
- „Pewnieś wczoraj bj|i6^8^jl6|*p®|^B8hutny. [...]"
„[...] jak było, opowiem.
Upiłem się onegdaj dla imiemh^iBHg'
Nie żal mi tego było. Dzień ten obchodzony Musiał być uroczyście. Dobrego sąsiada Nieźle czasem podpoić; jejmość była rada,
Wina mieliśmy dosyć, a że dobre było,
Cieszyliśmy się pięknie i nieźle się piło.
Trwała uczta do świtu. W południe się budzę,
Cięży głowa jak ołów, krztuszę się i nudzę;
Jejmość radzi herbatę, lecz to trunek mdlący.