j polski praca cz 2

Jakoś koło apteczki przeszedłem niechcący,

Hanyżek mnie zaleciał, trochę nie zawadzi.

Napiłem się więc trochę,

Nudno,przecie: Ja.zrfown, j-uż.jrńjćaźniej było,

Wtem

Jakże nie poczęstować, gdy kto w dom przychodzi?

.lak częstować, a nie pić? i to się nie godzi;

Więc Ja znowu do    jsIgiipiSp;

OTWlJ'Pli^j0l)WilMitf( boć trunckgprąśy Dobry jćśtna żołądek. Jakoż w punkcie zdrowy,

Pan Wojciech, co się bardzo niestrawności boi,

Po szynce, cośmy jedli; tfadbę wksaradżt:

Kieliszek j eden, drugi zdrowiu rpBffifgjpi;

A zwłaszcza kiedy winp^Ws^^

Przystajem na takowe prawdy jj£|§g(l^ dyskursa tonem statystycznym Ó mflsśej'ojczyzny, o dobru pubH|gigj|£ [...]

^Ipiaiujemy państwo, wojny nowe zwodzim, lycji bijem wstępnym bojem, z tamtymi się godzim, ijibutelka nieznacznie jakoś się wysusza. jjjjftpftiiidruga: a gdy nas żarliwość porusza,

Pełni pociech, że wszyscy przeciwnicy legli,

Jjfeecięj, czwartej i piątej aniśmy postrzegli.

Poszła szósta i siódma, za nimi dziesiąta,

Naówczas, gdy nas miłość ojczyzny zaprząta, ftin Jędi2c^|S^®OTt^®ff^y%wą^Ss®«tkłęski, Nużwpłacznad królem Jahątn ~-«Krół ian^ył zwycięski!»

- Krzyczy Wojciech - «Nieprawda!» Apan Jędrzej płacze.

Pan J^ńecb mi    rzecze.

^L «Jaktowaść! Nauczę cię rozumu, człowiecze».

On do mnie, ja doę^^^^^^^||ąjadli,

Omne trinum perfectum (lać.) - każda trójca tworzy doskonałość