kodeksy etyki bibliotekarskeij na świecie4

>H L1BRARIANSHIP.

ILIBRARIANS AND INFORMATION

IFIISSIONAL BTHICS FOR RUSSIAN LIBRARIANS.........

IICS MJR SERBIAN LIBRARIANS........................

IICS FOR SLOVAKIAN LIBRARIANS.....................

IICS FOR SLOVENIAN LIBRARIANS......................

VL ETHICS FOR FEMALE AND MAŁE LIBRARIANS.......

VL ETHICS FOR UBRARIANS............................

VL ETHICS FOR INFORMATION PROFESSIONALS.........

IDU I )F ETHICS OF A LIBRARIAN..................................

M$JOP ETHICS OF HUNG ARIAN UBRARIANS......................

Ili LIBRARY ASSOCIATION’S CODĘ OF PROFESSIONAL CONDUCT...

CODĘ OFCONDUCI • *1 AIJBRARlAN BASIC PRINCIPIJ-N UBRARY CODES OF ETHICS ON THE INTERNET I IM (ARY CODKSOF K1HKSPUKIJSHWI IN UH:NI 1.IDRAR Y CODES OF milej TILAT CAN NOT BE FOIND on iii INTERNET <)R INPRINI •uaJBCT BlBUOGR.eiir

Korzenie bibliotekarskiej myśli etycznej, zawartej w słowie drukowanym, sięgają, zdaniem Dietera Schmidmaiera, 600 lat¹. Za pionierów

lekarze, Francuz Gabriel Naude oraz Niemiec, Gottfried Wilhelm Leibniz. Jednak dopiero wiek XIX przyczynił się do intensyfikacji wypowiedzi na temat powinności etycznych bibliotekarza, co znajduje wytłumaczenie we wzroście liczby bibliotek, ich zróżnicowaniu oraz poszerzeniu się profilu wykonywanych zadań (m.in. o prace bibliograficzno-informacyjne) oraz powiększeniu i poszerzeniu się kręgu użytkowników (powstanie bibliotek publicznych). Ich autorzy to między innymi Michael Denis, Martin Schrettinger, Friedrich Adolf Ebert, Leopold August Constantin Hcsse. Zainteresowanie tematyką etyki bibliotecznej nabrało więc wymiaru globalnego. Aczkolwiek dominująca pozycja przypada w tym względzie bibliotekarzom niemieckim, to do ich grona dołączyli bibliotekarze polscy (Joachim Lelewel, Karol Estreicher, Stanisław Dunin Borkowski, Maksymilian Sobieszczański), bibliotekarze francuscy (Parent), bibliotekarze belgijscy (Jean Pie Namur), bibliotekarze austriaccy (Peter Budik), bibliotekarze rosyjscy (Wasilij Iwanowicz Sobolszczikow). Wywodzili się oni wprawdzie ze środowiska bibliotekarzy naukowych, ale ich sądy i oceny na ten temat, najczęściej wpisane w ramy podręczników bibliotekarskich, przybierały formę zestawienia cech osobowościowych bibliotekarza, umieszczanych w szerszym kontekście wymagań stawianych adeptom zawodu bibliotekarskiego. W obszar przymiotów moralnych zaliczali oni m. in. umiłowanie porządku, pilność, ludzkość, życzliwość, uprzejmość, uczynność, wyrozumiałość i sumienność. Nietrudno stwierdzić, że miały one uniwersalny charakter, przekraczając „mury”

Za właściwą ojczyznę bibliotekarskiej etyki zawodowej należy uznać Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Masowy ruch bibliotek publicznych w drugiej połowie XIX wieku doprowadził do usamodzielnienia się zawodu bibliotekarskiego, a w konsekwencji do podjęcia poważnej dyskusji na temat wymogów, które się winno stawiać pracownikom bibliotek, w szczególności jakie mają posiadać: wykształcenie, doświadczenie zawo-

s. 27; Z. GębotyS, Z. Żmigrodzki: Etyka zawodu bibliotekarskiego - rozwój zainteresowałi.