Kolendowicz28

tg/? =

V ₌ f_

1/2    1/4'

(15-65)

■ Znając //, i Hi można obliczyć reakcje pionowe ze wzorów:

V\ = HilgPi,	(15-66)
Vi = HitgPi.	(15-67)
■ Największe siły rozciągające w obu cięgnach są równe:
5 _ "i ““^x COS0,	(15-68)
lub s^-y/Hl+yl,	(15-69)
S _ "a ^2"“^x cos Pi	(15-70)
lub S2mmx = y/H\+V\.	(15-71)

■ Projektowanie wiązara odbywa się w drodze prób przez przyjęcie przekroju lin i sprawdzenie naprężeń, które nie mogą przekraczać wytrzymałości obliczeniowej. Jeśli w rezultacie przeprowadzonych obliczeń naprężenia w linie przekraczają wartości wytrzymałości obliczeniowej lub są od niej znacznie mniejsze, należy odpowiednio zmienić przekroje lin i obliczenia powtórzyć.

Przykład 15-4. Wyznaczyć reakcje i siły w linach wiązara pokazanego na rys. 15-23. Łączne obciążenie ciężarem własnym i użytkowym p = 3 kN/m. Ssanie wiatru w = 1,60 kN/m. Rozpiętość wiązara / = 50 m, strzałki wynoszą/i = 5,0 m,/₂ = 4,5 m. Przyjęo linę nośną o średnicy 22,2 mm i przekroju A, = 3,02 cm² oraz linę sprężającą o średnicy 14 mm i przekroju A₂ = 1,17 cm². Moduł sprężystości podłużnej obu lin E = 160 000 MPa = 16000 kN/cm². Przy sprężaniu liny nośnej wartość Wio = 63 kN, przy sprężeniu liny — Hy, = 70 kN.

3 kN/m

Rozwiązanie

Według wzorów (15-57), (15-58) i (15-59):

H

i° _

'20 fi 1

fi 63    4,5

p = - = - = — = —= 0,9, H,_n /,    70    5

A,    1,17

<p = — =-= 0,387,

A, 3,02

1 +<pp²    1 +0,387 0,9

- = 0,76,

K₂ = 1 - ic, = 1 - 0,76 = 0,24.

328