KONSTRUKCJE STALOWE STR257

257

Przykład 8.1 (cd.)

1	2	3
■ Porównanie momentów zginających tężnik i 46T 24-10^3)^2 a M(qd)= ’ ^K ' = 105 • 10^6 N • mm = 105 kNm 8 4 3 7 - 24-10^3 a M(F) = ’ = 21,6- 10^6N-mm = 21,6 kNm 4 • Porównanie sił ściskających w płatwi kalenicowej -    rozstaw płatwi a = 3,0 m -    siła w płatwi N(qd) = aq = 3,0-10^3'l,52 = 4,38 10^3 N = 4,38 kN Np = F = 4,37-10^3 N * N(qd) = 4,38 kN Wniosek Do obliczania tężnika miarodajne okazało się obciążenie uwzględniające imperfekcję łukową dźwigara. Moment zginający tężnik z uwzględnieniem imperfekcji wiązarajest około czterokrotnie większy niż od siły skupionej. Natomiast w przypadku płatwi kalenicowej różnica obciążeń jest bardzo mała.

8.2.3. Stężenia punktowe w ścianach

Niewielkie obiekty halowe mogą posiadać układy poprzeczne wykonane z dwuteowników walcowanych w postaci ram o różnych schematach statycznych, na przykład połączonych przegubowo z fundamentami i sztywno w pozostałych węzłach. Obudowa ścian często jest mocowana do rygli wykonanych z kształtowników połączonych ze słupami od strony zewnętrznej hali (rys. 8.8). Słupy takich ram, oprócz obciążenia od dachu, są zmiennie obciążone w poprzek hali (wiatr, suwnice). Ta zmienność powoduje, że pasy slupów mogą być ściskane lub rozciągane.

Rys. 8.8. Schemat konstrukcji ściany z tężnikiem pionowym między słupowym oraz ramowy układ poprzeczny: szczegół A - stężenie boczne i przeciwskrętne (por. rys. 8.9)

Stateczność podłużna hali może być zapewniona przez stężenia międzysłupowe każdego rzędu podłużnego słupów. Budowa stężeń słupów w podłużnych ścianach zewnętrznych hali jest podobna do tężników połaciowych poprzecznych. Stężenie to może być wykonane między słupami, ale jeżeli dodatkowo ma być wykorzystane do przeciwdziałania niestateczności ogólnej słupów i wykorzys-