Kosmatek szuka mieszkania f

-    Nie listek - zaszemrał cichutki głosik. - Ja nie jestem listkiem, jestem cytrynek!

Teraz dopiero zauważyłem rożki, zwiniętą trąbkę i cztery czerwone kropeczki na skrzydłach.

-    Czy nie znajdzie się tu dla mnie jaki ^a^Hrny k%**ikdo spania?

Motyl mówił tak cicho, że chyba tylko ja jeden potrafiłem go usłyszeć.

-    Chciałbym się tu przespać pod korą - szeptał dalej. -Czy mogę?

-    Ależ bardzo proszę - ucieszyłem się - będę miał miłego towarzysza na zimowe wieczory... Będziemy sobie opowiadać...

-    Opowiadać? O, nie, Kosmatku. Ja jestem już taki śpiący... Muszę zasnąć... zasnąć na długo, długo, aż dopiero zbudzi mnie ze snu słońce, ciepłe, dobre, wiosenne słońce...

Mówił coraz senniej i ciszej. Wcisnął się w najcia.śniej-szą szparkę i zasnął. A mogłem go przecież spytać, czy to już jesień. I kto mi teraz powie?